Kimlik kartımı bulamıyorum. Bir kaç gün önce bir kaç arkadaşım daha önce kartlarını nasıl kaybettiklerini söylediklerinde içimden "çok şükür, bu sakarlık ve unutkanlığıma rağmen halen kartımı kaybetmedim. " Demiştim. Şimdi ise aradığım yerde bulamıyorum. Herhangi bir insanın başına gelebilecek bu basit konu şu anda beni çok fazla üzüyor. Sebebi de kaybolma zamanı. Eşimle aramizin limoni olduğu bu zamanda, boylesine bir dalgınlık yapmış olmak... Onun ahını mı aldım da başıma böyle musibetler geliyor yoksa ona gereğinden çok değer veriyorum da asıl odaklanmam gereken işleri mi kaçırıyorum ? Her ne olursa olsun çok sinir bozucu :( Şimdi ise yapmam gereken sabah olmasını beklemek, son bir umut Çarşamba birlikte kayıt yaptırdığımız arkadaşımı arayıp, kartımı sende unutmuş olabilir miyim diye sormak için. Eşimle aramiz bozuk olduğunda zaten kendimi çok yalnız ve savunmasiz
sanırdım. Şimdi gerçekten de kimliksiz hiç de güvende değim.
Sevgili Dost,
Ne zaman televizyonun düğmesini kapatacaksın?
Sevgili Dost,
Ne zaman açacaksın "Kitab"ı?
Sevgili Dost,
Bu ne dalgınlık?
Sevgili Dost,
Aşık mısın?
Sevgili Dost, Ne zaman televizyonun düğmesini kapatacaksın?
Sevgili Dost, Ne zaman açacaksın "Kitab"ı?
Sevgili Dost, Bu ne dalgınlık?
Sevgili Dost, Aşık mısın?
Sevgili Dost, İstanbul'a?
Kitap Evi benim için ilk oldu. Enis Batur için aklımdaki hemen hemen tek bilgi sürekli yazan, yılda birkaç kitap birden çıkaran bir yazar olduğuydu. Elimde 2014 yılında çıkan ve hemen aynı yıl 4 baskı yapan
Kitap Evi'nin giriş kısmında bakın neler yazıyor: "Enis Batur, yeni şiir kitapları
Benden başka kimsenin fark etmediğini sandığım, belli belirsiz bir hareket yapar gibi oldum. İnsanın sözlerinin ve hareketlerinin başkalarına hangi ölçüde göründüğünü tam olarak hesaplayabilmesi aslında zordur; kendi önemimizi gözümüzde büyütmek korkusuyla, başkalarının doğumdan ölüme anılarının yayılmak zorunda olduğu alanı büyütüp dev boyutlara