"Susuşları ve istemsiz veda edişleriyle
tamamlanmamış bir cümledir insan..."
"İnsan kaybettikleriyle insandır..."
"İnsan çokça hayat ve bir de ölümdür..."
"Susuyor olmam, acı çekmediğim anlamına gelmez.."
Tam 1000kitaplik alıntılar kabul ki güzel de...
Kitaptaki olaylar camdan dışarı baktığımızda
Soğuk ve nahoş dünyaya baktım
Kafamı epeyce karıştırdı bu kitap. Sevdim, hatta epey sevdim. Bir defa, bu nasıl bir atmosfer yaratma becerisidir? Kitap boyunca kendimi kar altında kalmış o ıssız Polonya köyünde, o yalnız kulübenin içinde hissettim.
Derdi güzel. Hayvanlar ve aslında tüm doğa üzerinde kurduğumuz bu haksız tahakkümü odağına alıyor. Yaşamak için insanın diğerlerine acı çektirmesinin zorunlu olduğunun öğretildiği, kesilmiş hayvan gövdelerine bakarken bir an olsun düşünmemize fırsat vermeyen sisteme yönlendiriyor düşüncelerimizi. Ve bunu yaparken insan türünün kendi uydurduğu anlam haritalarında nasıl da yolunu kaybettiğini sorguluyor. Ve tüm bunları akıcı, kolay okunan bir dille anlatıyor.
Kafamı karıştıran kısımlara gelecek olursam..Birincisi, kendimi çok sık metin tarafından dışarı atılıyormuş gibi hissettim. Bu kitaptan çok çeviriyle ilgili bir sorun sanıyorum. O yüzden yarısını okuyup sonra dinleyerek bitirdim.
İkincisi, günün sonunda kitabı sevmiş olmama rağmen, edebi olarak bir nefaset olduğunu söylemekte zorlanıyorum. Çünkü çok fazla mesaj verme kaygısı olan cümle var. Kurguda amaçla araç birbirine girdiğinde okuma keyfim enseden tokat yemiş gibi oluyor.
Ve kitabın sonu..Biraz bu ne perhiz bu ne lahana turşusu gibi bitmemiş mi? Doğal olmayan hayvan ölümlerini bunca anlatıp, ölümün meşrulaştırılmasına bunca atıfta bulunduktan sonra insan ölümünü meşruymuş gibi göstermesi biraz tuhaf olmuş. Bunu ahlaki bir kaygıyla söylemiyorum, kurgu bir kitabın içinde onlarca insan öldürülebilir, ama bunun önceki yazılanlarla bu kadar ters düşmemesi gerekir bence.
Niyetlenen keyifle okusun.
#neşetaluyyüce çevirisi
#barışşehri kapak tasarımı
Tasavvuf Bu Değil!
Allah De Ötesini Bırak kitabıyla ismini duyurmuştu Uğur Koşar, bir arkadaşım bu kitap üzerinden espri yapmıştı, bak Uğur Koşar bile söylediğini yapamadı kitabın ikincisini çıkardı diye.. gülmüştüm. İlk kitaplarını okuma fırsatım olmadı ancak Kendini Bilen Rabbini Bilir kitabı bir arkadaşım tarafından hediye olarak bana gelince, hediyenin en güzel
Gölgenin Öpücüğü
Herkese Merhaba,
Yeni bir vampir serisinin ilk kitabı ile karşınızdayım. Bir çok yabancı bookstagraml’arda görüyordum bu seriyi, merak ediyordum İlk kitabın olması ile alakalı kitapta bir acemilik söz konusuydu .Kötü bir kitap değildi,onu belirtmek isterim, beğendim.Hayal kırıklığına uğramadım.
Kitap yorumuna geçmeden önce kitabın düzenlemesi
Bu Ne Perhiz Bu Ne Lahana Turşusu
Toplumun sağır,dilsiz,kör gerçekleri olduğu gibi anlatılıyor.Bir durum karşısında olabilecek tüm kötü hisler ve olumsuz bakış açıları uzun uzun bazen sade bir dille bazen süslü bir şekilde aktarılıyor.Ancak benim dikkatimi karakterlerin yaşamaktan samimi bir şekilde nefret etmemeleri çekti.(Yanlış ikilem safsatasının ötesinde samimiyetsiz bir durum var.)
İnsanın zihnine bile bu kadar düşman olup da hala kendini korumak için bir şeyler yapması beni kandırıyorlarmış gibi hissettirdi.Bence karakterler betimlendiği kadar hayattan,insanlardan, Dünya'dan,kendilerinden bıkmamış.Kendilerini bıkmış,nefret ediyormuş gibi göstermek istiyorlar.Dünya'ya ve kendilerine karşı açtıkları savaşta samimi değiller.Yaşadıklarının ekseni, ağır melankolik havasında olmak ve bunu nasıl devam ettirebilirim sorusuna cevap aramaktan oluşuyor.
Kendi arayışlarının bedelini hesapsızca başkalarından kesmenin duygusuzluğunu yaşama zevkini seviyor ve bunu arayışlarının bir parçasıymış gibi kılıf uyduruyorlar. Bir yandan da Dünya'nın onlara karşı olan borcunu gizliden gizliye hesaplıyorlar.İnsanlığın yarattığı sistemlerin onlara karşı adaletsizliğinin ne olduğunu sayıp dökerken onlar da başkalarına karşı adaletsiz hatta acımasız oluyorlar.
Bu kitabı okurken karanlıkta yürüyorum da birileri kulağıma ajitasyon olabilecek tüm cümleleri sıraya diziyormuş gibi hissettim.Yaşamaya çeşitli şekillerde (kendine bilinçli bir şekilde işkence edecek kadar)meydan okuyup, bunu drama haline getirmek ve hala yaşıyor olmak bana komik geldi.
Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu.
Puan vermek istemedim. Zaman zaman ayrıntılara boğulmuş anlatım var, sıkıyor. Hafıza problemi olan biriyle sohbet eder gibi l, cümle başındaki ayrıntıdan cümle sonunda yada alt paragrafta da tekrar tekrar bahsediliyor çoğu yerde.
Benim kitabı yarım bırakmama sebep olan asıl ayrıntı kitapta okuduğum şu cümle : "Bankada muhafaza ettiği bir miktar servetinin faizinin tamamını, her bayram fakir fukaraya, ehline tasadduk ediyordu." Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu dedirtiyor. Çünkü bahsettiği kişi bir din adamı,
Bulgaristan'da, Bulgaristan Türklerinden olan ve baş müftülük makamında bulunan Mehmet Muhiddin Efendi.
