Kırgınlık
Bu sabah uyandığımı fark ettiğim andan itibaren aşırı mutsuz ve sinirliyim. Şu saat oldu geçmedi, sabahtan beri kuyruğumla kavga ediyorum evin içinde. İnsan, her şeye ve herkese kırılabiliyor. Kin tutmak değil bu, bir kırgınlık. Kötü insanlar kırgınlık duymaz, kin tutar. Ancak iyi insanların harcıdır kırgınlık. Ne anlatarak geçer ne affederek ne
Eylül Kanayan Bir Çocuktum Ben
İşkencenin şiiri yazılabilir mi?
Hem kurbanı, hem tanığı olunduğunda sanıldığı gibi hiç de kolay olmuyor. Kâğıda kaleme hiç uzanamadığım günler oldu… Bazı günler “Eylül kanayan bir çocuk” gibi “çok kan kaybederek” tek bir cümle dahi kuramadan saatlerce takılıp kaldığım oldu şiirin başında…
“Yüreğimin kıyısına mavi mavi dalga dalga çarpan kadın…
çıkmaz bir sokak, ya da bir mezarlık, çaresizlikle dolu bi havuz, umutsuzluk denizi.... neredeyim ben? içimdeki sızı boşluktan mı yoksa fazla doluluk mu bunun adı? hep korktuğum yerde miyim tam da şimdi. mutsuzlukla mutluluk arasında bir yerlerde. tüm duygularım sanki darağacında. hep görebildiğim o tünelin sonundaki ışık nerede? kimse neden iyi
Üstüne basarak söylemiştim seni seviyorum diye. Sen ise üstüme basa basa gitmeyi tercih ettin.
Sende haklısın be sevgili ucuz yüreğine ben pahalı geldim. Şimdi gidiyorum elveda sana…
Kötü diye bir şey olmasaydı, cehennem boş kalırdı. Sen beni kırmasaydın, bu can uğruna fedaydı…
Ayrıldık işte her şey dilediğince olsun pişmanlık gözyaşlarına on
Toz pembe masallarım vardı benim seninle
Gidiyorduk Arka mahallerde el ele
Yolu uzatırdık ya hatırladın mı senle
Gömleğimde kokun duruyor koydum öylece
Sevgiler bitsede hatıralar hep kalıyor
senin hatıraların içimi parçalıyor
Kardeşlerim siktir et hep MAMİ unut diyor
Unutmak denildiği gibi kolay olmuyor
İçimi döküyorum sana ben her
Edebi fikir internet sitesi
Yorum Yok
Beş Köşeli Kar Tanesİ

“Macun çekilmesi lâzım oğlanın yattığı odanın penceresine. Biraz da tıngırdıyor cam”, dedi annem. Araba falan geçince camlar düşecek gibi oluyor. Babam, geçen geldiğimde çekmiştim, ne oluyor böyle bu macunlara, dedi. Başımı eğip sessizce bekledim, güldü. Yumruğu kadar bir macun topağını getirip pencerenin önüne