O kadar muhteşem bir soru ki, kendi sorunlarımız olsun toplumsal sorunlar olsun bir çok sorunumuzun ortak sorusu. Peki cevabı olan bu soruyu neden sadece sormakla yetiniyoruz, neden o soruya cevap vermektense o soruyu sorup duruyoruz? Neden bu sorunun cevaplarından bu kadar korkuyoruz ki? Neden bu soruyu kendimize sorduğumuzda dahi cevapsız kalıyoruz? Neden kolaydan kaçmıyoruz, neden her şeyin çözümü bu sorunun cevabındayken bu soruyu cevaplamaktan kaçınıyoruz? Cevap çok basit aslında sadece sorarak kendi vicdanımızı rahatlattığımızı düşünüyoruz, ama sadece o cevaplardan kaçıyoruz. Sonuçta sormak cevap vermekten hep daha kolay olmuştur değil mi? Ama cevapsız kalan her soru gibi bu gidişle nedeni, nedenlerimizi de kaybedicez. Bu muhteşem soruyu Neden kaybetmeye bu kadar meraklıyız? Nereye kadar bu cevaplardan kaçacağız.