Üflediğin mumlar ile gelmez olgunluk, iyice yaş aldım, yaşlandım, yok böyle bir şey. Ne 10 yılları devirmiş insanlar var olgunluğun zerresinden nasiplenmemiş. Ne çocuklar var, ununu elemiş aşmış birinden daha çok yük sırtlanmış olgunluğuyla. Aslında ne kadar hissedebilğinle,biraz hayatın seni ne kadar mecbur ettiği ile ilgili bir mesele bu, Hayattan çıkardığın derslerin, daha çokta yenilgilerin , acı tecrübelerin bileşkesidir.
Bazen sükunettir. Hayatın sana sunduğunu en güzel şekilde karşılayabilmektir, Karşındakini olduğu gibi kabul etmek, Ben degil biz diyebilmektir. Yeri geldiğinde otobüsteki yerini verebilmek kadar basit. Bazende en sevdiğinin kaybını kabullenebilmek kadar güçtür.
OLGUNLUK İNSAN OLMANIN EN ÜST RÜTBESİDİR. "