Bugün benim doğum günüm, kırk yaşına girdim ve kayboldum.
Yaralı bir hayvan gibi saklanmak içi kendime kuytular arayıp dururken acı gerçeği kabullenmek zorunda kaldım: Kayboldum.
Bugün benim doğum günüm, kırk yaşına girdim ve kayboldum.
Kaybolmak ansızın başımıza gelen felaketlerden değil; bir zaman dilimine yayılarak, yavaş yavaş, insana sezdirmeden gerçekleşiyor. Ancak son evrede kendini belli eden sinsi hastalıklar gibi iş işten geçtiği vakit anlıyorsun ruhuna musallat olan amansız musibeti. Bir şeylerden şüphelendiğin ilk anlarda etrafına bakındığında gördüklerinin bir yerlerden tanıdık gelmesi, gerçekliğin farkına varma süresini uzatmaktan, kaçınılmaz sonu ertelemekten başka bir işe yaramıyor.
Sayfa 9
Bağışlayın. Bugün benim doğum günüm de... Doğum gününde insanlara armağanlar verilir, değil mi? Birçokları öyle yapıyorlar. Eğer armağan verecek biri çıkmazsa, o zaman, hiç değilse sevindirici bir olay olmalı. Dünyaya gelmek, doğmak, yaşamak öyle basit bir iş değil bence. İşte bu yüzden kendi kendimi sevindirmek istedim. Kalktım, buraya geldim.
Sayfa 42 - BozacıdaKitabı okudu
BUGÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM.
Yaş oldu yirmibir.
Yolun bilmem kaçta kaçı.
Belki ortası, belki sonu;
Belki de henüz başı.
Zaman her an tükenir.
Kaderin yazgısıdır bu.
Kıymet bilmek gerekir;
Gelmeden ömrün sonu.
İnsanlar doğar, insanlar ölür.
Mevsimler ömrü sömürür.
Düşünür de düşünür;
Gece uykular bölünür.
N.K~