Bu kitabı okuyun okutturun
Başta ebevyler ve öğretmenler olmak üzere herkesin okuması gereken bir kitap psikolojiye ilginiz olmasa dahi hepimizin çevresinde yakınında çocuklar var. Hepimiz çocukluk yaşantılarının yetişkinlikteki sorunların temeli olduğunu biliriz. Kitabı okuyunca travma dışında erken dönemde ihmal ilgi ve sevgisizliğin beyin ve kişilik üzerinde ne kadar güçlü bir etkisi olduğunu görüp çocuk yetiştirmenin ne kadar önemli olduğunu fark edeceksiniz.
Kitap hakkında söylemek istediğim çok şey var ama birini söylesem diğeri eksik kalacakmış gibi son olarak şuna değinmek istiyorum insanları yargılarken, iyi kötü diye ayrıştırırken nasıl bir çevrede hangi şartlarda yaşadığını düşünüyor muyuz? Herkes gül bahçesinde yetişmiyor ve herkesin farklı bir hikayesi var. Hepimiz doğarken saf ve temizdik kişiler ve yaşantılar kişiliğimizi oluşturdu. Evet özgür irade diye kararlarımıza yön veren güçlü bir şey var ama anne karnından 0-3 yaş arası erken dönemde yaşanılan stres ihmal ilgi gibi şeylerin beyin ve kişilik üzerinde bu kadar güçlü bir etkisi varken insana saf kötü demek ne kadar doğru bugün kötü katil karaktersiz diye sınıflandırdığımız kişilerin çoğu da zamanında ihmal ve zorbalığa uğradı kötüye haklı bir gerekçe vermiyorum ama çoğu kötü insanın var olması yine insanların kendisidir. Bu durumda bizler insan ve insanlık için bilinçli iyileştirici toplumlar olmalıyız. Zor ama imkansız değil
Her şeyden önemlisi bu kitapta sevginin gücünü ve sevgisizliğin yıkımını bir kere daha gördüm. Her güzel şeyin temeli sevgi. Oyuzden sevelim ki sevdirelim.
Ve unutmayın
"En güçlü terapi insan sevgisidir"
Köpek Gibi Büyütülmüş Çocuk
210 syf.
10/10 puan verdi
Bugün gezerken kitap fuarında gördüm bu kitabı. İlk kitabı olan 
Kiraz Ağacı ile Aramızdaki Mesafe'yi 5. sınıftayken okumuştum. Ondan sonra ne zaman sıkılsam açıp okuduğum kitaplardan biriydi. En az altı-yedi kere bitirmişimdir kitabı.
Bu kitapta da artık Mafalda büyüyor, liseye geçmek üzere. Okumasam olmazdı, küçük ben üzülürdü muhtemelen. Okurken sanki Mafaldayla beraber bende büyümüşüm gibi hissettirdi. Karanlıkta ama güçlü bir kız Mafalda; insanları değil ruhlarını görüyor, bu daha özel. Artık daha cesur, karanlıkta kalmaktan korkmuyor ve kendisini idare etmeyi öğrenmek istiyor.
Fakat kitapta her şey o kadar havada kalmış ki; babasının kitabın sonunda iş bulması, Elsa ve Nino dedenin hikayeleri, Elsa'nın bahsedilen kızı, Debbie'den bile doğru düzgün bahsedilmemiş ki çok sinir bozucu bir durum bu. Muhtemelen üçüncü kitapta gelecek ve geldiğinde çok satılsın diye herşey havada bırakılmış.
Keşke şu yazarlar birşeyleri zirvede bırakmayı bilseler...
