Çıplak gerçek
19. yüzyıla ait bir efsaneye göre, Gerçek ve Yalan bir gün karşılaşırlar. Yalan, Gerçek'e: "Bugün muhteşem bir gün!" der. Gerçek, gökyüzüne bakıp iç çeker, çünkü gün gerçekten de çok güzeldir. Birlikte biraz zaman geçirirler. Derken bir kuyuya varırlar. Yalan, Gerçek'e: "Su çok güzel, haydi birlikte yıkanalım" der. Gerçek biraz şüphelidir; suyu kontrol eder ve gerçekten de çok güzel olduğunu fark eder. Bunun üzerine ikisi de kıyafetlerini çıkartıp yıkanmaya başlarlar. Aniden, Yalan sudan çıkar, Gerçek'in kıyafetlerini giyer ve hızla kaçar. Gerçek, kuyudan çıkar; elbiselerini bulamayınca bir hayli öfkelenir. Yalan'ı bulmak ve elbiselerini geri almak için her yere koşar. Bu sırada Gerçek'i çıplak biçimde ora- dan oraya koşarken gören Dünya, bakışlarını küçümseme ve öfke ile geri çevirir ve onu görmek istemez.
Zavallı Gerçek, çaresizlik içinde kuyuya geri döner. Artık sonsuza dek saklanacak ve ortadan kaybolacaktır çünkü çıplaklığından çok utanmaktadır. Yalan ise o gün bugündür dünyayı dolaşmakta, Gerçek gibi giyinip toplumun ihtiyaçlarına karşılık vermektedir. Çünkü Dünya, hiçbir şekilde Çıplak Gerçek ile karşılaşmak istemez.
"Ecdat böyle yapardı" derken dikkat edelim. Bizim "ecdat" diye kastettiğimiz Osmanlı ise, ondan kopuşumuz neredeyse 100 yıl oldu. Bu arada sadece kelimeler, kavramlar değil anlamlar da alabildiğine yozlaştı, yoksullaştı. Bu uçurumu aşıp Osmanlı'ya bağlansak bile her şeyi güllük gülistanlık bir Osmanlı bulmayız. Zira Osmanlı son 200 senesinde Batılılaşma ile kendi kendini inkâra yönelmişti. Dolayısıyla Osmanlı'nın son asrında sahih ve sâlim pek çok âlim ve ârif olmasına rağmen; sapık, inkârcı, hain, münâfik da az değildi.
O yüzden "Ecdat böyle yapardı, böyle söylerdi" demekle sahih geleneğe bağlanamıyoruz. Önce sormak lâzım: "Hangi ecdat? Hangi zaman? Hangi ölçü?"
Ecdada bakarken ölçüleri doğru koyalım. Doğru ölçü, Allah ve Rasûl'ünün rızâsıdır. Bu da muğlak değildir. Kur'ân ve Sünnet ortadadır, apaçıktır. Ama ölçüyü bilmeden ölçemeyiz. Bugün okumuş yazmış dindarlar Batı'daki birçok şeyi bilirler ama kendi imân ölçülerini pek bilmezler. Önce akidemizi tashih edelim. Ecdadın Rabbânî âlimlerine ve âriflerine saygı ile yaklaşalım. Haddimizi bilelim. Ecdadın yaptıklarına ve eserlerine bakıp, doğruları alıp, ölçülere uymayan yönlerini terk edelim.
Evet, ecdat çok kıymetli ama ecdatçılık hiç öyle değil.
-Savaş Barkçin / Yön ve Yol 110
Sayfa 110Kitabı okudu
İsteyene Kıssadan Hisse
Pek kullanmadığımız odanın penceresi bu. Havalar ısınmaya başlayınca cereyan yapsın diye camı açacaktım ki bir misafir gördüm, yuva yapmış. Hanımı da bilgilendirdim bu tarafa geçip rahatsız etmesinler. Aradan biraz zaman geçti sıcaklık bunaltıcı seviyeye ulaştı ya hû biz şu camı niye açmıyoruz biraz cereyan yapsın bari derken unuttuğum misafiri bu defa yumurtalarıyla beraber gördüm 😊
Allah razı olsun hanım bir tabağa su koyup önlerine bırakıyormuş. Bugün perdeyi yavaşça aralayıp kontrol edeyim dedim, baktım ki yavrular yumurtadan çıkmaya başlamış. Rabbimiz kulunu affetmek için bahane ararmış. Affımız için bu kuşların hatırına sığındık şimdi de...
"Standartlaştırılmış iş" derken kastettiğimiz şey, o an için mümkün olan en etkin ve verimli insan, malzeme ve ekipman bileşimidir. "O an için mümkün olan", bugün bilebildiğimiz iyileştirmeye açık en iyi yol demektir.
Sayfa 156 - Standartlaştırılmış İşKitabı okudu
