Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
1
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Garba Açılan Pencere
O günden sonra, nerede bir tören, bir toplantı olsa, Müftü Efendiyi nutuk söylemeye çağırdılar. Müftü Efendi de her gittiği yerde hep o nutku tekrarlayıp durdu. Yalnız nutkun içinden "tren" kelimesini çıkarıyor, geri kalanlarını olduğu gibi söylüyordu. Nutuk herkese o denli güzel geldi ki, hiç birimiz nutku tekrar tekrar dinlemekten
Nesin yayınlarıKitabı okuyor
İzmir günlükleri
Bugün yolumuz Urla Karantina adasına düştü. Yeni restore edilmiş daha açılışı gerçekleştirilmemiş. Bir arkadaş vesilesiyle gezmek nasip oldu.
İzmir'de ilk olarak karantina iskele yapılmış. Sonraları şehir merkezinde kalınca güvenlik gerekçesi ile Enver Paşanın emriyle 1850 lerde Urlaya bu yapılar inşa edilmiş yakın bir zamana kadar da sağlık
"Hava bugün çok güzel. İstersen töreni gündoğumunda yapabilieiz. Hemen suyun kenarında. Ya da başka bir güne de ayarlayabiliriz. Farklı bir planlamayla. Sadece düşündüm ki..." Rowan sanki göz temasını koruyamıyormuş gibi bakışlarını benden ayırdı. Ayaklarını huzursuzca kıpırdattı. Burnunu kırıştırdı. Gözlerini tekrar benimkilere çevirdiğinde parlıyorlardı. "Sadece seninle evlenmek istiyorum. Bunu sen insanlar ne ister diye kendini paralamadan yapalım istiyorum. Tek umrumda olan şey biziz."
Sayfa 345Kitabı okudu
19. yüzyıl efsanesine göre gerçek ve yalan bir gün buluşurlar. Yalan doğru söyler ve " bugün hava çok güzel" der.
Gerçek onun etrafına bakar ve gözlerini gökyüzüne kaldırır. Gün gerçekten çok güzeldir. Bir kuyunun önüne gelene kadar birlikte çok zaman geçirirler
Yalan doğru söyler.
su çok güzel, birlikte banyo yapalım!"
Gerçek şu ki, bir kez daha şüpheci bir şekilde suya dokunur, su gerçekten çok güzeldir. Soyunur ve yüzmeye başlarlar.
Yalan bir anda sudan çıkar, gerçeğin kıyafetlerini giyerek kaçar kayıplara karışır. Kızgın gerçek kuyudan çıkar yalanı bulmak ve kıyafetlerini geri almak için her yere gider. Dünyada çıplak gerçeği görenler onu hor görmekte ve öfkeyle bakmaktadır.
Zavallı gerçek kuyuya geri döner ve sonsuza dek ortadan kaybolur.
O zamandan beri yalan, dünyanın her yerinde gerçek gibi giyinmiş ve içimizde yaşamaktadır. Dünya ise hiçbir şekilde çıplak gerçeği görmek istememektedir.
Hava serin ve yağmurlu...
Ya güzel bir film açmalı ya da usul usul kitap okumaya devam etmeli..
Ah, en güzel yanı söylemeyi unuttum, bugün günlerden Cuma :))
Dostoyevski'nin Anna Karenina incelemesi!
Başlangıçta çok beğendim; başımı kaldıramıyordum; ayrıntılarına kadar bayağı hoşlanmıştım; ancak bütününde ilgim azaldı. Bunu bir yerlerde okumuşum gibi gelmişti bana, evet, hâlâ belleklerde tazeliğini koruyan, Kont Tolstoy'un Çocukluk ve Delikanlılık, Savaş ve Barış adlı yapıtlarında da aynı hava vardı. Konusu farklı olmakla birlikte Rus
Sayfa 701 - 702, 703, 704, 705, 706, 707, 708, 709, 710, 711, 712 Yapı Kredi Yayınları
"Yalan ve gerçek bir gün yolda karşılaşır.
Yalan, gerçek'e 'bugün hava çok güzel,' der. Gerçek, yalan'a bakar önce tereddütle ama sonra havaya bakıp gerçekten güzel olduğunu görür, yalan söylememesine şaşırır. Birlikte yürümeye başlarlar, sohbet ederek bir kuyunun yanına varırlar. Yalan, 'su çok güzel, istersen birlikte yıkanalım,' der. Yine şüphe duyan gerçek, suyun sıcaklığına bakar ve yalan'ın yine doğruyu söylediğini görüp şaşırır. Birlikte kuyuya girerler. Sonra yalan, sudan çıkıp gerçek'in kıyafetlerini alarak ortadan kaybolur. Gerçek peşine düşüp onu aramaya başlar. Ama çıplak gerçek'i gören herkes sinirlenir ve kimse ona inanmaz. Hor görülen gerçek, üzülerek kuyunun kenarına geri döner ve zamanla ortadan kaybolur. Artık hiç kimse çıplak gerçek'i görmek istemez. Yalansa gerçek gibi giyinip dünyanın dört bir yanında, insanların arasına dolaşırıyor onlarla birlikte yaşamaya başlar."
ÖYLE BİR HİKÂYE
Sinemadan çıktığım zaman yağmur yine başlamıştı. Ne yapacağım? Küfrettim. Ana avrat küfrettim. Canım bir yürümek istiyordu ki... Şoförün biri:
– Atikali, Atikali! diye bağırdı.
Gider miyim Atikali'ye gecenin bu saatinde, giderim. Atladım şoförün yanına. Dere tepe düz gittik. Otomobilin buğulu, damlalı camlarında kırmızı,
günoş dün güzel dediğim hava bugün yine bozuldu ağzımı açmama kararı aldım