Ben yalnızca bugünü biliyorum. Bugüne dair bildiğim çok şey var. Ama yarın neler olacağını bilemem.
Sayfa 60 - DomingoKitabı okuyor
“Korkunç bir hikâye. Ama bunlar yaşanalı yüz elli yıl kadar oldu.”
“Ve işte orada, yüz elli yıl kadar önce, çağdaş proletarya oluşmaya başladı,” diye devam etti Ernest.
“Ve Kilise bunu görmezden geldi. Kapitalistler ülkeyi bir mezbahaya çevirdiklerinde Kilise dilini yuttu. O zamanlar buna karşı çıkmadı, bugüne geldiğimizde hâlâ karşı çıkmıyor. Austin Lewis’inxx dediği gibi, o eski zamanlardan konuşacak olursak, kendilerine ‘Kuzularımı besle’ komutu verilenler, bu kuzuların köle olarak satıldıklarını ve ölümüne çalıştırıldıklarınıxxi gördü ve buna hiç karşı çıkmadılar. Kilise o zamanlar dilini yutup sessiz kaldı.”
Bugüne Not;
"Mutluluk yaşanmaz, hatırlanır." diye
bir cümle okumuştum bir
yerde. Bu, böyledir.
Yaşarken farkında olmayız genelde
mutluluğun. Üstünden
seneler geçer, alelade bir anda burnumuzun direği sızlar ve şöyle
deriz; "Vay be! Ne de güzel zamanlarmış."
bu yüzden anda olup hayatımızın değerini bilelim ki elimizde sadece an’ımız var…
İran sanatına dair literatür eksikliği krizi tutan kadının bozuk asabını zerre umursamayan sanat tarihçiler.
Yahu alan minyatür mü, öyle bir kitap derlensin ki başlangıcından bugüne her kültürün sıfırından zirvesine işlensin mevzu. Çeyreklerimizi satıp alalım gerekirse!
Önsöz
Jakoben geçmişle aralarına mesafe koymaya can atan Fransız liberallerinin Devrim'den bugüne dair çıkarılacak tek bir ders bulunmadığını ilan ettikleri günlerin,Pekin'deki öğrencilerin ya da Moskova'daki Kongre'nin yeni seçilmiş üyelerinin 1789 ile 1989 arasında doğrudan bağ kurdukları günlere tesadüf etmesi,tarihin aydınlatıcı ironilerinden birisidir.
Sayfa 12Kitabı okudu
