Üç gün boyunca çocuklar her sabah tarlaya gittiler, Jean-Louis yerinden kıpırdamıyordu, yapayalnızdı, susayınca bir ibrikten su içiyordu. Bir köşede yorgunluktan yığılıp ölüme terk edilen yılkı atları gibiydi. Altmış yıl çalışmıştı, madem yer işgal etmekten ve insanları rahatsız etmekten başka bir işe yaradığı yoktu, artık göçüp gidebilirdi.