Sensizliğin ayazında yoklarken yüreğimi Sensizliğin sessiz sokaklarında yürüyorum,
sokaktaki tek ses benim sana doğru gelen adım seslerim,
Duyuyor musun sende ?
Sana gelmek için revan oldum yollara,
İçimde sana olan kocaman özlemle geliyorum..
Adımlarının yer ettiği izlere basa basa
Yaklaşıyorum kokuna,
Senin geçtiğin yollar Nisan yağmurundan, sonraki toprak kokusu gibi kokuyor, yaklaşıyorum sana,
Duyuyorum sesini,bana seslenişini
Gel bul beni diyişini,
Sokağın başında seni görüyorum,
Sende beni
Yüzünde muazzam bir tebessümle
Bakıyorsun bana,
Ellerini uzatıyorsun tutmam için
İşte biraz daha yaklaştım ela gözlerine,
İşte sensizliğin hasreti tam bitti dedim,
Elimi uzattım ellerini tutmak için,
O sırada gecenin karanlığında odamda
Ellerim boşluğa uzanmış şekilde,
Gözlerimde yaşlarla uyandım yine sensizliğe... H.K
vur kırılsın şu gönlümü taşa çal öylece
alem güzel görsün endamını sal öylece
hangi gün değil ki ömrümüzün son bir günü
ölsen de farkına varma bunun kal öylece
çıkıver karşıma hüzün dolu gözlerinle
saçların yine tarumar olsun gel öylece
içmek istiyorum bu zifiri karanlığı
gel üstüme bir gece gibi kal öylece
cenneti çağır dudaklarına ışık ışık
bakarsın aydınlanır her bir yer gül öylece
nereye bu gidiş böyle zamansız ve bomboş
seninleyim sendeyim ya beni bul öylece
Zaten hepimizin ' O ' aradığı
Öz'lem duyduğu
Hasret çektiği o şey de tam bu değil mi ?
Bir olmak !
Kendini bulmak !
Hani hep deriz ya beni anlamıyor keşke Beni Anla'sa
Anla'yan bir'i olsa !
'Benim' gibi olsa !
İşte o eksikliğini hep hissettiğimiz parça!
Ait hissetmediğimiz bi ömür!
Yuvan !
Nerededir o parçan ?
Bul O'nu
Sonra Anlat bulduğunu !
Hep ' beraber ' çıkacaz buralardan
Geldik burda'yız !
Ben bu iklime yaraşır bir adam olamam
don gömlek uyduramam
aynı kumaştan değiliz sizinle
teyelle tutturulmuş olsak bile aynı çizgide bulaşamam
Görünce amma da değişmiş buralar derim de
İçimde de pek bir heyecan göremem
Çok yenisin sen burada derler
Yiyeceğim kırk fırın ekmeğin kalorisine kadar hesap ederler
Ot biter de ağaç niye kök salmaz
kahramanı oynayalım
sanal sürtüşmelerde
slogansız ve bayraksız
gölgesiz
ve korkunç bir melankolinin
dibini bulmuş gibi
kendi kanını içmiş
İnanmış gibi katile
kollarınla beni bul ve sarıp sarmala; uykuya dalalım ve ruhlarımız bir olsunlar. öp beni, sevgilim çünkü kış, kıpırdayan dudaklarımız hariç her şeyimizi çaldı. yanımdasın, sonsuzluğum.