Bugün çok garip hissettim bir an. Sanki varlığım asıl benliğimi ortaya çıkaramıyor gibi. Sanki herkese karşı bir oyun içindeymişim gibi. Kendimi tanıyamıyorum. Kimim ben diye soruyorum? Aldığım cevaplar, yaptığım şeyler kalbimle uyuşmuyor. Kendime yalan söylüyorum. Ve o kadar güzel beceriyorum ki bunu bazen ben bile inanıyorum. Soruyorum kendime kim gerçek "beni" tanıyor diye. Cevap alamıyorum. Sanırım daha ben bile tanıyamadım ki kendimi. Ama insanları çok iyi anlamışım, gözlem yeteneğim çok iyi gelişmiş. Bir insan hakkındaki düşüncemde yanılmıyorum. İnsanları hep tanıyormuşum gibi. Ama kendime bir türlü ulaşamıyorum. Sanki gerçek "ben" o kadar iyi gizlenmiş ki onu ben bile bulamıyorum.
~HM~
03/06/21
Üç yıl öncesinden bir yazı biraz geçmişime bakmak istedim. Bazı şeyler hala tam oturmamış olsa da artık kendimi tanıyorum. Kimim ben? Dediğimde cevabım var. Üç yıl önce bunları yazdığım zamanları düşünüyorum. Ne kadar saf ve temiz duygular beslemişim. Ne kadar saf bir düzene uydurmuşum kendimi. O yazıları paylaşamayacağım ama ne kadar çok şey öğrenmişim gurur duydum kendimle. Ama düşünüyorum da çoğu da acı ile oldu. Olmamalarını da ister miyim diye soruyorum kendime net bir cevap alamıyorum.
~HM~
belki de hayatımda ilk kez keyfi okumaya vakit bulamıyorum. gündüz okul, gece iş okuması. ilk defa bir ajandayı hakkını vererek kullanıyorum, bir de burasından bakayım.
İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
Merdivenlerin oraya koşuyorum,
Beklemek gövde gösterisi zamanın;
Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,
Bir şeyin provası yapılıyor sanki.
Kuşlar toplanmışlar göçüyorlar
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Cemal Süreya
Bakınıyorum, onu her yerde arıyorum,
Ama bir türlü bulamıyorum.
İçimde bir o yana,bir bu yana deli deli atlar koşturuyor,yirmilerin sonuna varmışım,diner sandığım fırtına dinmemiş.Bir şey arıyorum hayatın karmaşasının içinde,sokak sokak dolaşıyorum,ne aradığımı bilmiyorum,nitekim bulamıyorum da.
“Bu nasıl bir çocuk. Hem hiç büyümüyor, terketmiyor beni, hemde yaşamak arzumun önüne geçerek, varsa bütün geleceğimi açlıkla bende önce yaşıyor, bitiriyor. Ve ben ulaştığım zamanlarda bana yaşamak olarak yetecek bir nesne bulamıyorum. Onun bencillikle yaşayıp bitirdiği bir hayatla nasıl yapayım. Değersiz bulup sağa sola attığı kırıntıları bulup onararak yaşıyorum.”
Sayfa 98Kitabı okuyor
Artık eskisi gibi yazamıyorum. Beni engelleyen şey ne bulamıyorum. Kafiyeyi mi tutturamıyorum, doğru kelimeyi mi kullanamıyorum.
OBLOMOV’un İş Bankası Yayını basılmıyor mu artık? Hiçbir yerde bulamıyorum… Bilgisi olan?
Erkekten nefret eden bir rahim , kadın " neden aşk yaşayamıyorum neden tutkum yok , neden doğru insanı bulamıyorum " demeye hakkı yok .
"Artık bulamıyorum seni bende, hayır.
Başkalarında da. Bu taşta da yoksun sen.
Artık bulamıyorum seni. Yalnızım ben.
Bütün insanlığın acısıyla yalnızım."
İnsan ömrü, hep aynı işi yapmak için fazlasıyla uzun, artık devam edecek gücü bulamıyorum. Anlatınca insanlar çalışmak istemediğimi düşünüyorlar. Oysa ben sadece, artık başka şeyler yapmak istiyorum. Gönlüme göre bir iş bulsam gözünün yaşma bakmadan evkaftaki memuriyetimi yakacağım, arkama bile bakmayacağım
Bu kitabı bulamıyorum ve seminer ödevim için gerekli. Elinde bu kitap olan varsa benimle iletişime geçebilir mi? Çok dua ederim
"Hiç niyetim olmadığı halde kendimi hapsettim; başıma geleceği aklımdan bile geçmezken bir tutukluya dönüştüm; kendimi bir hücreye kapattım ve şimdi anahtarı bulamıyorum; kapı açık olsa bile herhalde dışarı çıkmak bana korku verirdi."
Sayfa 10 - ÖnsözKitabı okuyor
