Tutkum ölmüştü artık. Yıllarca onunla dolup sürüklenmiştim, ama şimdi içim bomboştu. Bu yetmiyormuş gibi tatsız tuzsuz, koskoca bir düşünce de kayıtsızca durmuştu karşımda. Ne olduğunu pek bilmiyordum bunun, ama içimi öyle daraltıyordu ki bakamıyordum.
Sayfa 21Kitabı okudu
"Öyle yorgunum ki, huzur bulamıyorum artık. Yaklaştığım her şey yalnızca bir bulantı ve daha uzağa kaçmam gerek."
“Bekleyiş, dayanılmayacak kadar ağırdı.”
Düşünmek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek.
Onu hiçbir şey durduramaz ama her şey kırabilir.
Sayfa 41
Delirmekten korktuğunu söylüyor, varoluş, varoluşta küçük mü görüyorsun, duruyor, vücut duruyor, durduğunu düşünüyor, nereden geliyor o? Ne yapıyor? Gidiyor, korkuyor, çok korkuyor, ahlaksız, istek bir sis gibi, istek, tiksinti, varolmaktan tiksindiğini söyledi. Tiksiniyor mu? Varolmaktan tiksinmekten yorgun.
Hiçbir şeye bağlanılamayan soyut bir değişme bu. Değişen ben miyim?
Sayfa 20Kitabı okudu
Bu sabah kitaplıkta, Otodidakt, günaydın demek için yanıma geldiğinde tanıyabilmem için yüzüne uzun uzun bakmam gerekti.