Güzdü sonsuz bir çöle takılan bakışımız,
ilkyaz derken -kışı kaçıran
yüzlerce eller yukarı, saygı duruşlarımız
en güçsüz kollarla-
Çözüldü aşkın zarif ilmeği
bulandı aynalar duruluğu.
Çok gizli bir doğru gecenin toyluğunda
bilmedik çekenin yanlış bir uzaklık
olduğunu…
Yabancıların en yakınıydın sen
Sayfa 112Kitabı okudu
Ama kim? Ben miyim burda bir esrime mi nedir bu kuşların uçuşunda gördüğüm? Aptalca beklerim o hiç sökmeyecek şafağı. Oysa yüreğimden akan o derin suda kırmızılar öylesine yırtılır ki siner kan,
huysuz kemanlar dolar şahdamarıma, yansır kin savaşçıları, gürül gürül ordular utancın köpürttüğü yanaklarımdan. Köz komamış ateşinden bize o adam şimdi gülüşlerimiz yırtıcı, gülüşlerimiz korkunç ağır, kara bir zırh taşıdığımızdan.
Sayfa 41Kitabı okudu
14. Bölüm
"Her bir neslin buluşlarının yanlış olduğu, bir sonraki neslin teknolojisiyle ispatlandı. Ve asırlarca böyle devam etmişti. İnsan öğrendikçe, bilmediğini anlamıştı."
Sayfa 65 - Altın KitaplarKitabı okudu
dünyanın sonu muydu burası,
yoksa bu gördüklerimizin ötesinde bizim göğümüze, bulutlarımıza,
derelerimize benzeyen başka gökler, bulutlar, dereler var mıydı?
Öğretmen duyşenKitabı okudu
Gülüşlerimiz gözyaşlarımız
Ve bütün öpüşlerim
Hepsi hepsi sende kalsın
Ama düşlerim
Düşlerimi geriver
Sayfa 82Kitabı okudu
Gülüşlerimiz yerini endişeye bıraktı.
Sayfa 174Kitabı okudu
