spoilersız
iyi değildi, kötü de değildi sadece sıkıcıydı.. yazar, en sevdiğim serinin yazarı olduğu için başlarken aşırı hevesli ve beklentili olmamdan kaynaklı sıkıcılığı beni yordu, köstü, ömrümü çürüttü. okumak istediğimden değil, bu eziyetin bitmesini istediğimden bitirdim. kitapta güzeldi diyebilceğim tek şey ana karakter çocuktu, o da yollarını gözletip durdu. kitaba bi girdi sonra çıkıp 100 sayfa hiç görünmedi. sadece onu okumak istediğim için ortada kalmış oldum. hiçbir duygu bana geçmedi çünkü olayı yaşayan, ağlayıp kendini yerlere vurması gereken kızın üzülmesi 2 satır bile sürmediği için "yaşayan üzülmüyo ben niye üzüleyim" diye düşünüp her kötü olayı okuyup geçtim. kitabın bi potansiyeli varmış da 200 sayfa daha uzun olması yüzünden harcanmış gibi geldi, belki yarısı yazılmamış olsaydı -yani eziyet sürem kısalsaydı- severdim. gereksiz uzun ve çok betimleme, koyulmak için koyulmuş yaratıklar, uyarlanan masala uygun olsun diye karakterlerin aldığı saçma salak kararlar, asla sonuçlanmayan süründükçe sürünen bi olay okunmak isteniyorsa okunabilir