Bulutların kalbi kırılmış ağlıyor sanırdım çocukken yağmur yağdığında. Şimdi farklı düşünüyorum. Toprakla yağmur aşıkmış da sonrasında çıkan o muhteşem toprak kokusu aşkın kokusuymuş sanki.
Sanki bahar düğünleri, açan çiçekler çocukları gibi geliyor bana.
(alıntıdır)
ayet İstanbul Boğazından, son padişahla son şehzadesini alarak uzaklaştı.Hiçbir şey kalmadı geriye.Bir büyük boşluk kaldı geriye.Bir de bütün bunları, bulutların ufuk üzerinde koştuğu güz akşamları, kıyıya iyice yanaşan masal gemilerinin gölgelerine bakarak ve dahi o gölgeleri kendisi gibi görebilecek başkalarının varlığını da vehmederek dalgalara
Yıldızlar ne de güzel süslüyor gökyüzünü..
Güneşin terk ettiği diyarlarda
Bulutların kalkmasını bekliyor kimi zaman .
Karadeniz diyorum ...
Ne çok özler oldu o yıldızlı geceleri.
Yağmurun çocukları buluta alışkın oldugu kadar ,güneşi de özlüyordu tıpkı yıldızları özlediği gibi. Bulutlar inatçı , yıldızlar sönük , alçak ve basık bir gökyüzü .
L.f
Fas Krallığı, Sahralıların kendi kaderlerini tayin hakkını tanımıyor..
19 Nisan
Bulutların çocukları
Onlar kendilerine bulutların çocukları diyorlar, çünkü kendilerini bildi bileli yağmurun peşindeler. Aynı zamanda da, çölde sudan daha nadir bulunan adaletin peşinde.
Sayfa 129Kitabı okudu
