Yalnızım ve hep yanız olacakmışım gibi geliyor
hiç kimseye derdimi anlatamıyorum;beni anlayamayacaklarından ,bana inanmayacaklarmış gibi.
Neden diye soracak olursanız ise;
Anlattığımda ya inanmadılar ya da gülüp geçtiler.
Bu yüzden bir daha anlatmaya korktum.
Ve halada korkuyorum ve zamanla kimseye güvenemez, içime kapanık bir insan olmaya başladım.
Bilemiyorum korkaklığım, içime kapanıklılığım, kimseye güvenememem iyi bir şey mi;
bilmiyorum
bilemiyorum... Bulutsuz Hayalperest