Harry Potter and the Goblet of FireJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Scholastic Inc. · 201329,3bin okunma
"Sana onunla ilgili bir şey sorabilir miyim?"
"Sor bakalım."
"Neden her zaman o eldivenleri takıyor?"
Lane güldü, melon şapkasını başına oturtup doğru açıyla yatırdı. "Sedef. Elleri sedef yüzünden pul pul, yani o öyle olduğunu iddia ediyor. Eddie'nin ellerini en son ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum. Eldivenleri takmazsa ellerini kanatana kadar kaşıyormuş, öyle söylüyor."
"Belki bu kadar huysuz olmasının sebebi budur."
"Bence tam tersinin doğru olma ihtimali daha yüksek. Yani kötü huy cildin kötü olmasına yol açıyordur." Parmağıyla şakağına vurdu. "Bedenin kontrolü kafadadır, ben buna inanırım."
Sayfa 148
Mesela yaşım otuzdur. Üç dört sene soranlara "otuz" der gider ve buna yarı buçuk kendim de inanırım. Derken günün birinde bir hesap... Bakarım ki otuz dört yahut otuz beşi bulmuşum. Üç dört sene böyle birdenbire atlayış bana dehşet verir. Bunu hazmediyinceye kadar bir iki gece uyumadan evvel yatağımda bir iki saat evrilir, çevrilirim; kara kara düşüncelere kapılırım. Sonra birçok kimselerin yaptığı bir iki senelik hilelere tenezzül etmeyerek mesela otuz beşi gene birkaç sene içinde resmi yaş olarak kabul ve ilan ederim... Böylece dava da biter.
Sayfa 184Kitabı okudu
Teslimiyet, "Ben çalışıyorum ama sonuç Allah'a aittir,"
diyebilmektir. Kul buna çok kolay razı olmaz. Muhabbet çeşmesinden, pınarından bir küçük piyale kendisine nasip olduysa o zaman gayretlerinin gerekli olduğunu ama hayatında çok fazla yer işgal etmediğini görür.
Ben hayatta nasibe inanırım. Nasibin hayat üzerinde çok büyük etkisi olduğunu bittecrübe gördüm.
İnsanlar şablonlarla, klişelerle izah edilecek varlıklar değil, insanın ruhi yapısı son derece karmaşıktır, içinde bulunduğu ortamdan etkilenir. İnsanın ruhu temizdir, ben buna inanırım, ama en büyük kötülüğü, en büyük caniliği yapacak karaktere de sahiptir.
Ben, her insanın ayrı bir kokusu olduğuna inanırım: Biz bunu anlamıyoruz, çünkü kokular birbirine karışıyor, hangisinin senin, hangisinin benim olduğunu bilemiyoruz; yalnız havanın pis bir koku yaydığını anlıyor; buna da insanlık diyoruz.
Ben,her insanın ayrı bir kokusu olduğuna inanırım: biz bunu anlamıyoruz , çünkü kokular birbirine karışıyor, hangisinin senin, hangisinin benim olduğunu bilemiyoruz; yalnız havanın pis bir koku yaydığını anlıyor; buna da insanlık adını veriyoruz.
Sayfa 175Kitabı okuyor
İnsanlığın Tanımı
Ben,her insanın ayrı bir kokusu olduğuna inanırım:Biz bunu anlamıyoruz, çünkü kokular birbirine karışıyor, hangisinin senin , hangisinin benim olduğunu bilemiyoruz;yalnız havanın pis bir koku yaydığını anlıyor; buna da insanlık adını veriyoruz.
Sayfa 175 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kaygısız olmadigin doğrudur. Buna inanırım şahit olmuşluğum da vardır. Sana gülmek çok yakışırdı. Gözlerin kisilirdi gülerken. Gözlerin kisilirken benim içim ısınırdı. Her yarana merhem olmayı çok istedim oldum mu bilmiyorum. Seninleyken dünyanın en güçlü insanı bendim o kadar gucluydum ki seni bile her şeyden korurdum. Heyecanını alan karşısında beni bulurdu öyle güçlü hissederdim kendimi. Ama sen benim kanadımı kolumu kırdın. Şimdi artık ne seni ne kendimi koruyabilecek gucum varmış gibi hissediyorum.
Ama senin gözlerinin kısılmasına engel olan ne varsa hepsini yıkıp geçmek isterdim.