narcis
@bunarcismmi
Kitap ve sanat tutkunu
İzmir, 5 January
6 reader point
Joined on September 2022
paragraf çözerken gelen o güzel metin
Eylül sonları böyledir: Giden; sadece kuruyan dallar arasından süzüle süzüle toprağa düşen, rüzgârda bir o yana bir bu yana uçuşan, yavaşlatılmış ritmine hüzünler karışan yapraklar değildir. Renkleri gurubu kıskandıran o muazzam cümbüşte, uğurlama telaşının göz kamaştırıcı estetiği vardır. O muhteşem renkler, şahane vedaları da söyler. Ölümün mevsimi sonbahardır, hatta düpedüz eylüldür ve ölüm bazen eylül kokar.
Reader Follow Recommendations
"Ne yazık ki insanın, bir bütün olarak, kendisini hayal ettiğinden ya da olmak istediğinden daha az iyi olduğu konusunda hiçbir şüphe yoktur. Her insan bir gölge taşıyor ve bu gölge bireyin bilinçli yaşamında ne kadar az somutlaşıyorsa, o kadar karanlık ve yoğun oluyor."
Elinin arkasında güneş duruyordu
Aylardan kasımdı üşüyorduk
Ağacın biri bulvarda ölüyordu
Şehrin camları kaygısız gülüyordu
Her köşe başında öpüşüyorduk
Sisler bulvarı’na akşam çökmüştü
Omuzlarımıza çoktan çökmüştü
Kesik birer kol gibi yalnızdık
Dağlarda ateşler yanmıyordu
Deniz fenerleri sönmüştü
Birbirimizin gözlerini arıyorduk