Belki de şahsiyet dediğimiz şey bu, yani hafızanın ambarındaki maskelerin zenginliği ve tesadüfü, onların birbiriyle yaptığı terkiplerin bizi benimsemesidir.
Çok dikkat ettim, masallar adla başlar. Ceketinize veya boğun bağınıza eskiliği ya da güzelliği yüzünden bir ad verin, derhal hüviyeti değişir, bir çeşit şahsiyet olur.
Artık öyle bir noktaya geldik ki, insanlar şahıslarına yöneltilen bir suçlamayı, mensubu oldukları topluluğun tümüne yöneltilen bir saldırı olarak değerlendiriyor.
İnsan, insan ırkının bir üyesi olduğu için şiir okur ve insan ırkı tutkuyla doludur! Tıp, hukuk, bankacılık bunlar hayatı devam ettirmek için gereklidir. Ama şiir, aşk, sevgi, güzellik? Bunlar da bizim yaşama nedenlerimiz!
Öptü beni: "Bunlar, kainat gibi gerçek dudaklardır," dedi. "Bu ıtır senin icadın değil, saçlarımdan uçan bahardır," dedi. "İster gökyüzünde seyret, ister gözlerimde ;
körler onları görmese de yıldızlar vardır." dedi...
Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku... Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim. Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz.
Mektupların senin göğsünde ne kadar temiz ve insan bir kalbin çarptığını bana gösteriyor, bu kalp bundan böyle benimki ile beraber çarpacağı için dünyanın en bahtiyar insanıyım.