Sen, ışığınla Son Yıldız' sın. Bense Işıkgetiren. Senin buraya gelmen gerekecekti ve sen gelene kadar ben mucizemi bulamayacaktım.
Sayfa 276Kitabı okudu
"Hollywoodlu yazar, hiçbir koşul altında işbirlikçi tanıklığı kabul etmeyeceğini söylemiş. Arkadaşım da o yüzden almış davayı. Buraya gelmişler, oturmuşlar; on dakika geçmeden ne oluyor biliyor musun? Yazar, Kurul'un çağırmaktan onur duyduğu işbirlikçi tanıklar listesinin en gönüllü tanıklarından biri çıkmasın mı? Aklına gelen herkesin adını veriyor, kolejdeki yatakhane arkadaşından tut çocukluk arkadaşına kadar."
Sayfa 99 - Can YayınlarıKitabı okudu
Burası bizim günlerce hapsolduğumuz o yere iniyordu, beni buradan ölmek üzereyken çıkarmışlardı, şimdi nasıl ve ne sebeple buraya tekrar girerdim? Oysa Uraz benden ona güvenmemi istiyordu ve ben ona gerçekten güveniyordum. Onun bana zarar vermeyeceğini her şeyden iyi biliyordum. O da Nisan da Eren de Bulut da birlikte geçirdiğimiz kabus gibi günlerden ve ardından gelen uzunca mücadelemizden sonra beni hiç yalnız bırakmamışlardı. Her birine kendimden bile çok güvenir olmuştum. O yüzden o ilk adımı attım, ikinciyi ve
üçüncüyü de... Ve sonrasını, bizi aşağıya indiren tüm o adımları, atmam gereken her adımı attım.
Karşıda gördüğüm ev, kapısının üzerindeki "1" yazısı beni geçmişe, buraya geldiğimiz ilk güne götürdü. Burası birinci evdi. Her şeyin başladığı yer.
Peki neden buradaydık? Tüm iyi ve kötü anları yad etmek için mi? İçimden bir ses çok daha fazlası olduğunu söylüyordu. Mesele hatıralar değildi, mesele bambaşkaydı.
"Birinci ev..." dedim sessizce, kalbim o kadar hızlı atıyordu ki tüm yaşananlardan sonra burada olduğuma inanamıyordum.
Aslında suçlar arasında ne kadar fark varsa onlara verilen cezalar arasında da o kadar fark olması gerekir.
Ama tutalım ki bu farkiann saglanması, dengenin oluşturulması olanaksızdır, bir ka reyi daireye çevir m enin olanaksız ol-dugu gibi çözülemeyecek bir sorundur bu, tutalım ki öyledir!
Peki, bu eşitsizligin var olmadıgını düşünelim, o zaman bir başka eşitsizlige bakınız, verilen son cezaların eşit sizligine . . . Mahkümlardan biri cezaevinde hastalanmıştır, mum gibi erimektedir; öteki ise cezaevine girmeden önce böylesine çılgın , neşeli bir arkadaş toplulugunun olabileceginden habersizdir, şimdi çok mutludur. Evet, cezaevine böylesi de geliyor. Işte size, söz gelimi, ögrenim görmüş, vicdan sahibi, aklı başında, iyi bir insan. Yürek acısı onun için her türlü cezanın üstündedir.
Çektigi acılar öldürür onu lşledigi suç için kendini en ürkü tücü bir yasadan daha acımasızca, insafsızca yargılar. Oysa onun hemen yanında bir başkası, işledigi cinayeti bir an aklına getirmeden dolaşır durur cezaevinin içinde. Kendini haklı bile görmektedir. Özgür yaşamlan Sibirya'daki kürek cezasından daha beter oldugu için bilerek suç işleyip buraya gelenler de vardır. Dışarıda çok küçültücü bir yaşam sürmüşlerdir, kalanları hiçbir zaman doymamıştır, sabahtan gece geç saatiere ka dar patranuna çalışmıştır; oysa cezaevinde çalışma çok daha kolaydır, istedigi kadar ekmek yer, hem o zamana kadar gör medigi kadar güzeldir ekmek. ..
