Ölü Bir Evden Hatıralar
Fyodor Dostoyevski
Comments and Reviews
Sibirya'nın yaşayan ölüleri.
Bir kitap düşünün...390 sayfada cümlelerin hemen hepsi aforizma,gözlem ve çıkarım. Olay örgüsü alttan devamlı harlanan kapağı kapatılmış bir tencerenin içi misali, boğucu bir atmosferde yazılmış günlük gibi. Sanki kurgu bir roman değil de toplumsal,siyasal,sosyolojik ve hatta felsefik yönü olan bir kitap okuyorsunuz. Arada bir ekonomiye de giydiriyor.
Evet cümleler basit değil ve üzerinde düşünülmesi,hatta geriye dönüp tekrar okunulası. Bu yüzden bazen ağır da gidebilecek,boğacak ve "yeter bırakıyorum" dedirtebilecek bir ruh hali yaratıyor ki bu da kitabın gücünü ortaya koyuyor bana göre.
Dostoyevski'nin sürgün yıllarında yarı otobiyografik tarzda yazdığı bir roman olduğunu ve bu yılların etkisinin kitaba oldukça fazla yedirildiğini düşünürsek ciddi anlamda önemli bir yapıt olduğu kanısındayım. Ki zaten öyle...Sonraki büyük eserlerine göz kırpıyor hatta daha fazlası "geldim" diyor. Rus toplumunun soylu ve halk arasındaki ilişkilerini bir hapishane çatısı altında irdeleyip, neden-sonuç bağlamında fotoğrafını çekiyor.
Okuyana, cümle geçişlerinde farkında olmadan bile çok şey katacak, ruhun röntgenini çeken, etkili ve unutulmaz bir eser.
Ölü Bir Evden Hatıralar 
Fyodor Dostoyevski
Dostoyevski kaleminden özgürlük.
