Ölü Bir Evden Hatıralar
Fyodor DostoyevskiÖlü Bir Evden Hatıralar Posts
You can find Ölü Bir Evden Hatıralar books, Ölü Bir Evden Hatıralar quotes and quotes, Ölü Bir Evden Hatıralar authors, Ölü Bir Evden Hatıralar reviews and reviews on 1000Kitap.
Yaşanan izlenimler her zaman, yalnızca anlatılanlardan edinilen izlenimlerden daha güçlü, etkileyici oluyordu
Bir uğraşı olmazsa, kendisinin yasal, olağan bir mülkiyeti olmazsa yaşayamaz insan, ahlaksızlaşır, hayvanlaşır
"...bazen bir hastanın gereksinimi ilaçlardan çok insan sevgisidir, yumuşaklıktır, dostça davranıştır."
Sayfa 252 - İletişimKitabı okuyor
"...insanca davranmak, Tanrı'yı çoktan unutup gitmiş birini bile insanlaştırabilir."
Sayfa 171 - İletişimKitabı okuyor
Özgürlüğü kısıtlanmış bir insanın umutları, özgür herhangi bir insanın umutlarından çok farklıdır.
Sayfa 152 - İletişimKitabı okuyor
X. Cezaevinden Ayrılış
Bu arada şunu da belirteyim, kurduğumuz hayaller ve uzun süre özgürlükten yoksun olmamız sonucu cezaevinde özgürlük sözcüğünden gerçek, yani gerçekte olan özgürlükten daha serbest bir özgürlük anlıyorduk. Mahkûmlar gerçek özgürlük kavramını büyütüyorlardı. Her mahkûm için son derece doğal, olağan bir şeydi bu. Baldırı çıplak bir emir eri bile bizce bir kral, ayaklarında prangaları olmadığı, başı tıraşlı dolaşmadığı, yanında her an bir nöbetçi bulunmadığı için mahkûmlarla karşılaştırıldığında, ideal özgür insanı betimliyordu.
Sayfa 389 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
IX. Bir Firar Olayı
Sözgelimi, birbirine çok benzeyen bütün o yılların birbirini ağır ağır, bezgin, sıkıntılı, kederli izlediklerini düşünüyorum. Bütün o uzun, sıkıcı günlerin, yağmurdan sonra saçaklardan damla damla akan sular gibi tekdüze geçtiğini anımsıyorum. Yeniden doğacağım, yeni bir yaşama başlayacağım o günü büyük bir özlemle beklemenin bana güç ve umut verdiğini anımsıyorum.
Sayfa 373 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
V. İlk Ay
"Yolculuğumun sonuna geldim işte: Kürek mahkumu olarak cezaevindeyim! İşte, böylesine güvensiz, böylesine kötü duygularla geldiğim, uzun yıllar limanım olacak yer... Ama kim bilebilir? Belki uzun yıllar sonra ayrılacağım bu limandan, ayrılırken üzüleceğim bile!" O andaki duygularımın, mutsuzluğumun büyüklüğünde gerçekten de büyük bir tat varmış gibi, duygularıma insanı bazen acıyı hissetmesi için yarasını kaşımaya iten o kötüden haz duyma duygusu karışmıştı. Bir gün buradan ayrıldığıma üzülebileceğimi düşünmek dehşet veriyordu bana: İnsanın ne derece korkunç şeylere uyum sağlayabileceğini o zaman anlamıştım. Ama o zamana çok vardı daha, şimdi çevremde her şey düşmandı bana ve her şey korkunçtu...
Sayfa 119 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
giriş
Katya'ya, öğretmenini anımsayıp anımsamadığını sordum. Kızcağız sessiz sessiz baktı yüzüme, yüzünü duvara dönüp ağlamaya başladı. Bu adam hiç değilse bir kişiye sevdirebilmişti kendini.
Sayfa 46 - İletişim YayınlarıKitabı okudu