Dünya güzel mi?..Yok canım, düpedüz yalan bu!.. Bütün güzellik, sevinç dolu olduğu sürece kendi yüreğimizden geliyor. Sevinç uçup gittiğinde dünya mezarlığa dönüşüyor.
Görüyor musun Stavro? Dünyanın her yerinde yolu şaşırmışlar vardır, ama anlama yeteneği, subay giysilerine bürünmüş de olsa bütün engelleri ortadan kaldırır.
Kavrayışlı insan, er geç insanın yüreğindeki bilinçli dinginliği sever. Kasıp kavuran duygusal gürültü patırtının boşluğunu anlar, derdi bana. Bunu olabildiğince erken anlayan insan mutludur. Böylece varoluşun tadını daha iyi çıkarır.
Ne büyük mutluluktur güzelim insan toprağında cana can katan özsuyunu size aktaran yüreğin kuş gibi çırpınışını duyumsamak ve ne kadar talihsizdir böyle bir mutluluğu tadamayan insan?
İnsan sevdiği zaman yalnız kalamaz. Bugün benim gibi artık sevilmek istemediği zaman da yalnız kalamaz. Bu dediğim özellikle anılarıyla yaşayan tutkulu insanlar için geçerlidir. Çünkü şimdiki zaman olmadan anı olmaz. İnsanın ölmek istemesi boşunadır. Ben ömrüm boyunca bunu birkaç kez içtenlikle istedim. Ama geçmişimdeki güzel yüzel gözümün önüne geldi, yüreğimi yumuşattı, acının yerine sevinci geçirdiler ve beni bir kez daha insan yüzlerindeki ölümsüz avunmayı aramaya zorladılar.