Kötülük nadiren pat diye surete bürünür. Genellikle başlangıçta bir fısıltıdan azıcık daha fazlasıdır. Bir bakıştır. Bir ihanettir. Ne var ki zamanla hiç kimseye fark ettirmeden gizlice serpilip kök salar.
Ömrünün son anında şunun farkına vardığını düşün; "Ben aslında hiç yaşamamışım ki." Dahası bunu da o an idrak ediyorsun. Bence mecazen de olsa cehennem kapısı işte o zaman açılıyor, yani içindeki cehennemin.
"Hayatta iyi koşullara sahip olamamanın en önemli nedenlerinden biri, herkesin iyi koşullara sahip olmak istemesi, ancak hiç kimsenin hayatını kendisinin inşa etmek istememesidir."
Lev Tolstoy
Ülkenin güçlü ya da zayıf olması, toplumun yeşermesi ya da solması, sadece yönetenlerin doğruluklarına ya da yanlışlıklarına bağlı değildir. Yönetenlerin iyi ya da kötü, kahraman ya da şeytan olmaları önemli değil, onlar her şeye rağmen kendi toplumlarının birer meyveleridir. Onlar halklarının ruhlarının birer kopyasıdır. Kendi halkının neslidirler. Halk nasılsa, onlar da öyledir. Bundan dolayı eskiden beri söylenir: "Her halk hak ettiği şekilde yönetilir. "
"Bir insanın iç yaşamı engin ve çeşitlilik gösteren bir âlemdir.Kendini renk, biçim ve tasarımın uyarıcı düzenlemeleriyle meşgul etmez."
-Edward Hopper