Senin saçlarını fotoğraflarda ellerimle taradım
Kursağımda benimle kendim arasında geçen bir mesele kaldı
Avluda baş gardiyanın gölgesi
Bir evimiz vardı ama gidecek hiçbir yerimiz yoktu
Bir de
Bazen insanı sadece anlayan o yağmur
“Ama bu kente gelirsen unutma, beni ara.
Sana bir çay ve temiz yaralar ısmarlarım.
Öfkem geçer, dinle yüzümü, sevgiyle bakarım;
Kimse değil, seni yalnız ben anlarım...”
Osman KONUK