Bir şeyi çok istediğimizde etrafa çok istemiyormuşuz, önemsemiyormuşuz gibi davranabiliriz. Böylece istediğimiz şeyi elde edemediğimiz zaman canımızın acımayacağına inanırız. Gerçekte bu doğru değildir. Çok istediğiniz hâlde istemiyormuş gibi davrandığınızda o şey, gerçekleşince bize yaşattığı mutluluk da azalmış olacaktır. Bir şeyin önemini küçülttüğünüz zaman eşlik eden duygu da yoğun olmayacaktır. Bazen de bir şeyin olmasını çok isteriz. Olması için çok bedel öderiz, kendimizden çok şeyi feda ederiz. Bu durumda, istediğimiz şey gerçekleşince "buruk" bir mutluluk yaşarız. Çok mutlu olacağımızı zannederken yaşanan burukluk bizi hayrete düşürür. Yaşananlardan dolayı bu sonuç ortaya çıkmıştır.
Sayfa 91Kitabı okuyor
Yine buruk bir mutluluk ,duygusu yine derinlerde uyanan o mahcubiyet.Belki de yeryüzünde bu kadar acı varken,kendini mutlu hissetmenin verdiği suçluluk Vahşetin,öldürülmenin,yok etmediği bir dünya... Şefkatin sevginin, alabildiğince hoşgörünün olduğu bir ülke.Biliyorum hakikat değil, biliyorum bir yanılgı ama hoş bir yanılgı...
“Yıkılır yüreğimden beynime kurduğum köprüler de
Belki o şeydedir mutluluk, o buruk dinginlikte.”
Yıkılır yüreğimden beynime kurduğum köprüler de
Belki o şeydedir mutluluk, o buruk dinginlikte.
Ahmet Erhan
Bakarsın
bir daha yazmam,
tek sözcük bile
Artık bütün kağıtlar dolu, kalemler boştur
Yıkılır yüreğimden beynime
kurduğum
köprüler de
Bir kapı usulca örtülür,
bir adam unutulur
Belki o şeydedir mutluluk,
o buruk dinginlikte.
Bakarsın bir daha yazmam, tek sözcük bile.
Ahmet Erhan