Büşra Çakır
@buscakir
24 reader point
Joined on August 2018
Şu anda okuduğu kitap
Reader Follow Recommendations
Umut çiçekleridir çocuklar.
Sayfa 23Kitabı okudu
Kendimizi ne kadar mahrum eder ve kendimize ne kadar çok yasak koyarsak yeme isteklerimiz o kadar güçlenir.
Sayfa 48Kitabı okudu
Çoğumuzun genetik olarak belirlenmiş bir kilo aralığı vardır. Bu aralığın altında veya üstünde yaşamaya çabalardan vücudumuz uyum sağlamak için güçlü bir şekilde mücadele eder. İrade gücümüz de zayıflama hesaplarımıza engeller koyar.
Sayfa 48Kitabı okudu
Çocuklar sünger gibidir. Ebeveynlerinin sevgi, özen ve yardımlarını özümserler. Uzun süre su görmeyen bir sünger en sonunda sertleşir ve kurur. Sevgiden, ilgiden ve yardımdan uzun süre uzak kalan bir çocuk da sertleşir, duvar örer, duygusal besin alıp verme konusunda sıkıntılar yaşar.
Sayfa 137Kitabı yarım bıraktı
Bir çocuğun duyguları ebeveynleri tarafından kabul edilmediği ya da geçerli görülmediği zaman, çocuk kendisi için de aynı duygularla büyür. Bir yetişkin olarak, yoğun duygularına çok az tolerans gösterir ya da hiç göstermez. Bu duyguları gömebilir ve kızgın, üzgün, gergin, öfkeli ya da mutlu olduğu için kendini suçlayabilir. Duygularla ilgili doğal insani deneyimler gizli bir utanç kaynağı haline gelir.
Sayfa 128Kitabı yarım bıraktı
Hayatın yakıtı duygudur. Çocuklukta tamamlanmadıysak, yetişkin olarak kendimizi tamamlamak zorundayız yoksa kendimizi bir boşluk hissiyle dolmuş halde buluruz.
Sayfa 115Kitabı yarım bıraktı
Duygusal olarak ihmal edilen bireyler genellikle yüzeyde normal görünürler ancak çoğu zaman temellerindeki yapısal bozukluklardan habersizdirler.
Sayfa 109Kitabı yarım bıraktı
Biz insanlar çelişki dolu tuhaf yaratıklarız. Baksana halimize, kendi inşa ettiğimiz hapishanelerde yaşıyoruz. Adına ev, aile, akrabalar, töreler diyerek.. Sonra bu duvarların arasında boğulup çıldırıyor, ama yıkılmasın diye de hayatımızı siper ediyoruz.
Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık, kiminin ki aydınlıktır. Geceyle gündüz gibi! Dünya'nın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama. Kendini koru, insanlara karşı kendini koru.!
Her hikaye, sonuçta insan var oluşunun bir hikayesi değil miydi? Ve akıp giden hayatın?