Buse
Buse
@buseatakan
İstanbul Üniversitesi | Leh Dili ve Edebiyatı
Üniversite Öğrencisi
14 June
15 reader point
Joined on December 2021
Şu anda okuduğu kitap
Sevginin İyileştirici ve Ehlileştirici Gücü
Jack London’ın tüm eserlerinde kullandığı “hayatta kalma mücadelesi,var olma”gibi temaların-her zamanki gibi-ustaca,oldukça gerçekçi ve sürükleyici bir şekilde kullanıldığını söyleyerek giriş yapmak istiyorum.Kesinlikle bir Jack London hayranı olduğumdan,çok büyük beklentiyle başladığım bir kitaptı.Buna rağmen beklentimin çok çok üstünde kalmayı başardı.
Bir kurt ve köpeğin kırması olan Beyaz Diş’in yaşam öyküsünü,Beyaz Diş’in bakış açısından okuyoruz.İnanılmazdı.Belli bir noktadan sonra,kitabı gerçekten bir kurt yazmış gibi hissetmeye başlıyorsunuz.Yazarın;hem kurtların,hem köpeklerin iç dünyasını bu kadar iyi özümseyip,hangi olayın veya tutumun,hayvanın karakterini ve davranışlarını nasıl şekillendireceğini bu kadar iyi yorumlamış olması beni kendisine bir kez daha hayran bıraktı. Sevginin iyileştirici ve ehlileştirici gücünü bir kez daha hissetmiş oldum.Bir köpekle kurulan iletişimin ne kadar değerli olabileceğini bir kez daha gördüm.Vahşi doğada bir kurdun yaşamına da, dövüşe zorlanan ve saldırgan yetiştirilen bir köpeğin büründüğü kimliğe de,sevgiyle beslenen bir köpeğin sahibiyle kurduğu bağa da şahit oldum.Bu bahsettiğim üç farklı kimliğin,aynı hayvana ait olması da yine sevginin dönüştürücü gücünü kanıtlıyor aslında.
Anlatım da çok akıcıydı,bitmesini hiç istemedim.Sonsuza dek okumaya devam edebilirmişim gibi hissediyorum hala. Bakış açınızı değiştirebilecek nitelikte bir kitaptı.Jack London yine şaşırtmadı
Veronika Ölmek İstiyor
Dışarıdan gayet normal görünen ama aslında tekdüze ilerlemekten heyecanını ve yaşam hevesini tamamen kaybetmiş bir şekilde yaşayan Veronika,yine aynı sebeple intihara kalkışıyor ama başarısız oluyor.Bunun üzerine kaldırıldığı akıl hastanesinde,intihar etmek için aldığı ilaçların kalbine geridönülmez bir hasar verdiğini ve çok kısa bir ömrü
Pek çoğumuzun şehrin temposundan bıkıp “Alıp başımı gideceğim;sessiz,sakin,huzurlu ve insanlardan uzak bir yere.” dediği olmuştur,diye tahmin ediyorum.Bir anlık öfke harbiyle hatta belki biraz bıkkınlık ve yorgunlukla ağzımızdan çıkıverir ama gerçekten sözlerinin arkasında durup kararlılığını koruyarak çekip gidebilen yok denecek kadar azdır.En
Reader Follow Recommendations
Kitapla ilgili söylemek istediğim ilk şey,iki kişilik minik bir ailenin sahip olduğu sıkıntılar üzerinden,aslında birçok toplumsal meseleye değinilmiş ve yazarın bu tavrı benim çok hoşuma gitti.Dram temalı bir roman;ajıtasyon yapmadan,okuyucuya ancak bu kadar geçirilebilirdi.Kurguyu da anlatımı da çok sevdim.
Kitapla alakalı beni rahatsız eden tek şey ,mülteci sorununun tek bir pencereden ele alınıp yazılmış olmasıydı. Yurdundan,ailesinden,yuvasından olan insanların durumu elbette hepimizin içini yakan bir problem ancak bunun çözümü,mültecileri;henüz kendi içinde refaha ulaşamamış,işsizliğin,yoksulluğun kol gezdiği bir ülkeye doldurmak mıdır? Kendi vatandaşına istihdam sağlayamayan bir ülkenin onlarca mülteciye iş imkanı sağlamaya çalışması ne kadar doğrudur?
Kitabın sonunda yazarla yapılan bir söyleşiye yer verilmiş.Bu söylediklerimi de yazarın oradaki sorulara verdiği cevaplara istinaden söylüyorum.
Dediğim gibi,kurgu ve anlatım çok etkileyiciydi ancak var olan toplumsal sorunlara çözüm olarak gösterilen yolların doğruluğu tartışılır.
Okunabilir bir romandı,şans verebilirsiniz.
Her Daim Mutlu Görünmeye Çalışmak İnsana Sadece Zarar Verir
Kitap okumanın tümüyle yasak olduğu,itfaiyecilerin yangın söndürme görevinin yerini kitapları yakmaya bıraktığı bir distopyada geçiyor Fahrenheit 451.Bu görevi taşıyan itfaiyecilerden biri -ana karakterimiz- tanıştığı genç bir kız sayesinde yaptığı görevi sorgulamaya başlıyor.”Bu kadar insan,kitapların yakılmasını engellemek için kendini ölümün
