Buse
@busecakr
•Tanrı Türk'ü korusun! | 1283
Ebelik
Medipol Üniversitesi
İstanbul
124 reader point
Joined on August 2020
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Kendi başının çaresine bakmak zorunda kalan bir kızın gözlerindeki bakışın da yumuşak ve hoş olması mümkün değildir. Örneğin, sizinki gibi..
Sayfa 138Kitabı okuyor
248 syf.
·
Not rated
·
Read in 50 days
Reader Follow Recommendations
İçimden yorgun baharlar geçiyor...
Mevsim hazan, mevsim hüzündür.
Ellerim her gece ay ışığına değer.
gece hüzün gece yüzündür.
Bir aykırı gülüştür yüzümdeki...
kalbimden sızansa, sızındır.
Tutsan elimden üşümüştür, sende üşürsün.
Bir kendi yangınımda ısıttım, değmedi elime elinden başkası...
Ben bu dünyanın hiçbir bağına girmedim.
Hiçbir kimsenin bağrından şerbet içmedim.
Karanlığı çatlattı bakışlarım, doldu gözlerim, yaş birikti gözüme...
Sana dair, sendedir, diye ağlamadım.
Kilit vurdum kapısına senden başkasına gönlümü açmadım.
Sen defalarca sevmiştin beni!
Ben senden bir kez olsun gelmedim gelmeyeceğim.
Şimdi vakit akşam vaktidir,
dakika onaltı, onaltıncı saattir...
Ruhuma senden gayri yara dahi açmadım.
Kederle kemâlat arasında bir ilişki olmasaydı, Miraç hüzün senesine denk gelir miydi?
Sayfa 91Kitabı okudu
Musibetler de ilahi seçimin bir parçasıdır ve bu sebeple hürmete layıktır. Zira isabet kökünden gelen 'musibet' kelimesi, ölçülmüş biçilmiş, kendine ulaşacak insan için ayarlanmış bir takım mesajlar, seçilmiş özel hadiseler anlamına gelmektedir.
Sayfa 61Kitabı okudu
Hatıraları vardır insanın; düşünürken duygulandığı..
O güzel hatıralardan çoğunlukla acı ve hüzün rüzgarları eser. Şairin "Ağlarım hatıra geldikçe gülüşlerimiz" dediği gibi.
Sayfa 27Kitabı okudu
Tütünsüz uykusuz kaldım,
Terk etmedi sevdan beni.
Ruhlar aleminden anne karnına, oradan çocukluk, gençlik, yaşlılık duraklarına, yaşamın acı tatlı, sevinçli üzgün hallerine kadar dünyanın, insanın ve yaşamın her hali, insana "Yolcusun, gideceksin." diye hitap eder.
Sayfa 19Kitabı okudu
Kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum.
Onu orada beş parmaklı bir çınar yaprağı gibi unuttum.
Didem Madak