Büşra M.
@busrakcby
Sözüm ki tek sana geçmez, celladımsın ey zaman!
Öğretmen
Atatürk Üniversitesi
Erzurum
1993
35 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ela Gözlü Pars
Osmanlı’nın son zamanlarının Celile Hanım’ın ağzından anlatıldığı bu vesileyle de hem Celile’yi hem de Nazım Hikmet’i daha yakından tanıma imkanı vermiş bir kitap olarak düşünebiliriz bu romanı.
Cumhuriyet’e giden adımları gösterirken dönemle alakalı pek çok tarihi ana da tanıklık edebileceğimiz bir eser olmuş . Hatta kitaba başlarken tarihten bu kadar faydalanacağını tahmin etmemiştim ancak bu beni memnun etti. Kitabın ismi Celile olsa da Nazım ile ilgili kısımları -zannediyorum şairin ününden- çok daha merakla ve ilgiyle okudum.
Kitabın sanırım en şaşırdığım kısmı Celile ve Yahya Kemal aşkına yakından bakacağımı düşünürken bu kısmın çok az yer tutmasıydı. Hatta kitabın yarısına kadar Yahya Kemal’in gelişini bekledim. Kitapta da Celile’nin hayatında da şair tahminimden daha az yere sahipmiş. Ayrıca şiirleriyle devleşen Yahya Kemal, bu eserde hiç de akıllara yer etmiş haliyle anlatılmıyor. Sadece şiirleriyle bilseydik diye bile düşünmedim değil. Daha önce Mina Urgan’ın 
Bir Dinozorun Anıları eserinde de Yahya Kemal’den iyi bahsedilmiyor oluşu benim şaire karşı düşüncelerimi etkiledi.
Kitapla ilgili tek sevmediğim kısım dönemi anlatmak için bazı yerlerde fazlaca detaya girmesiydi, bu kısımlar konudan uzaklaştırmış gibi hissettim yine de genel olarak sevdiğim bir kitap oldu yazarın diğer kitaplarını okumayı düşünebilirim.
Okur Takip Önerileri
Yaşamak - Yaşayamamak
Bu kitaptan sonra insanı kendine getirebilecek, tüm olumsuzluklardan uzak bir kitap şart - umarım bulabilirim- yoksa kolay kolay atlatılamaz yazılanlar. Hem "Bundan sonra daha ne olabilir ki?" Diye merak ettiğiniz için hem de "Artık bitsin de gözyaşım dinsin!" demek için kitap bir an önce bitsin isteyebilirsiniz. Kitabı okurken hayatın insana sunulmuş büyük bir nimet olduğunu anladım. Ancak yine aynı hayatın bazıları için felaket de olabileceğini. İşte kitap bu felaketler nasıl üst üste gelir bunları anlatmış. Çoğu yerinde gözlerim dolu doluydu. Bir sinema salonunda etkileyici bir dram filmi izliyor gibiydim. Bazen bir parça ekmeği bile düşünerek yeme hissi geldi bazen de sevdiklerime hep sımsıkı sarılmak hissi. Kahraman Fugui de öyle yaşamak için hem ekmeğe hem de ailesinin sevgisine ihtiyacı vardı. Yazılmıştı kaderi; kimi zaman ekmeğe muhtaçtı kimi zaman da sevdiklerinin varlığına. İkisinin de yokluğuyla sınandı , yine de yılmadı. Kalmak daha zor olsa da gidenler için bunu başardı.Sonuç olarak hayatını zorluklar içinde geçiren herkese dahi şükrettiren bir kitap. Sağlam bir psikolojiniz varsa okuyun. 
Yaşamak
