Büşranur Aydın

Dünyadaki işlevimin adını şöyle koyabilirdik: Çocukluğunda çakılı kaldı.
Reklam
Çocuklar
“Çocukları hafife almayın matmazel. Onlar ki rüyalardan bile yaratıcıdır."
Birkaç sene evvel taşra işi bulup hakir görecekleri, anneanne evinde önlerine konsa ağız eğip burun bükecekleri melamin tabaklarla yan yana fotoğraf çektirebilmek için harcadıkları gayreti hayretler içinde izliyordum. Pazar sabahı erkenden uyanıp, günün kalanını kahvaltıcı kuyruğunda ya da nefes kokulu tıkış tıkış bir mekanda, çatal, bıçak ve leş gibi insan sesi arasında geçirmenin, sonra bunun adını kahvaltı keyfi koyup sosyal medya hesaplarından bangır bangır servis etmenin, en zarif tabirle dingillik olduğunu düşünüyordum.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
dönmek
Bir yere dönmek,baştan sona yanılgıdan ibaret. İnsan,döndüğünü zannederken, aslında sadece kaybettiği şeyi anıyor.
karadelikler yakınlarındaki yıldızlardan kopan parçaları yutarak büyüyormuş. Tıpkı insanlar gibi. İnsanlar da içlerinin karanlığını, ruhunu emdikleri başka insanların aydınlığıyla besliyor. Anlasana, herkes birbirinin katili. Ama sorsan, herkes Çobanyıldızı, herkes incitildi, herkes aldatıldı. Peki o zaman inciten kim, kim kırdı bunca insanı? Şunu kafana sok artık, kötülük bu türün hamurunda var."
Reklam
Reklam
65 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.