286 syf.
·
Not rated
Herkes yabancılaşmıştı. Yabancılaşıyordu. Toplum kuralları ve çevremizde tahkim ettiğimiz maddi dünya, bizi bu yabancılaşmadan koruyan gardiyanlardı adeta. Yolumuzu şaşırdıkça, alışkanlık denen ılık kaplıca sularının içine gömülüp rahatlıyorduk. Sonunda bize yol gösteren şey; evde her zaman oturduğumuz koltuğun aşina yumuşaklığı, gözü kapalı çevirebildiğimiz banyo musluğu ve başımızın yastıkta bıraktığı iz oluyordu. Kendi egemenlik alanını belirlemek için ağaçların altına sidik fışkırtıp sonra kendini bu sidiğin sınırları içinde güvenli hisseden köpeklere benziyordu insanlar da; aşina kokular ve aşina eşya arasındaki bir mutluluk formülü.
Reader Follow Recommendations
Belki de bu sınırsız dediğimiz uzay, aslında sadece başka bir dünyadaki çiçeğin tozdur. Kim bilir?
Anlayacağınız üzere beynim, üzerine binen acı ve endişeyi artık kaldıramayacak duruma gelmişti.
Sayfa 22
Keşke insanlar geçip giden şimdiyi yaşamak yerine, geçmişte kalan bir sıkıntının hatıralarını anımsamak için hayal gücünü bu kadar zorlamasalar.
Sizce bütün dünya, yani bütün dünya demek istiyorum, rüzgarıyla, denizleriyle, ağaçlarıyla, dağlarıyla, ateşiyle, hayvanlarıyla, evleriyle, çölleriyle, yağmurlarıyla... Vesaireleriyle! Sizce tüm dünya bir şeyin metaforu mudur?
Sonra bitti. Başlayan ve biten şeyler Çetin, ölümlü olduğumu hissettiriyor bana, ölecekmiş gibi oluyorum.
Günün birinde ya çıldıracağız, ya dünyaya hakim olacağız.
Sayfa 17
Benim için her şey, ancak seninle ilintili olduğu ölçüde vardı, hayatımdakilerin hepsi ancak seninle bağıntılı olduğu ölçüde anlamlıydı.
Sayfa 13Kitabı okudu
Fakat sen kimsin ki benim için? Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?
Sayfa 52Kitabı okudu