Neşenin zorunlu olduğu sıralarda neşeden yoksun kalmak kadar, neșenin var olduğu zamanlarda bundan sonuna kadar yararlanamamak da insanın ruhunu çökertir ve söndürür.
Sessizlik kimi zaman olağanüstü bir güçle kendini, duygunun kalıptan dışarı taşmış ruhu olarak benimsettirir; böyle zamanlarda sessizlik sözden daha çok etkilidir.
Aşkta sevileni idealleştirmeye yardımcı olan koşulların hepsi hazırdı: Sevileni ara sıra, uzaktan görmek, onunla arkadaşça bir ilişkisi olmamak; gözler tanıdık, diller yabancı…
Varlık güçmüş
Varlık güven, varlık güzellik
Hayatın bütün yüzlerinde gördüm bunu
Sinema kapıları başta.
İmrendim... içlendim... incindim..
Katlandım sonra simsiyah kapanıp
—Okları içine dönük bir kirpi gibi—
Kapanıp simsiyah yalnızlığıma.
Sustum...
Ki incecik bir hüzündü yüzüm
Yakıştı yaşadığıma, yaşamadığıma.