Resim çizerken tepkiler :))
Sakın, diyordu, sakın gölgesi olan bir şey çizme, en büyük günah!
Ölü Aşklar Derneği
En büyük düşmanımız sıradan olmak, olağan yasamak ve bunun farkına varamamak.
Sayfa 124Kitabı okudu
Hayat kimse için kolay değil elbet.Bu evde ise hayatın zorlukları yüzünden her birimiz duygusal olarak ağır yükler,yaralar taşıyoruz.Günün birinde tasasız ve genç bir kız bir anda ailesine bakmakla yükümlü olduğunda,ortanca çocuk henüz kendisi de küçük olmasına rağmen evin tek erkeği olarak bazı sorumluluklar hissetse bile elinden bir şey gelmediğinde,evin en küçüğü bir günde anne babasını kaybedip de kendini korumak için etrafına sert bir kabuk ördüğünde bu duyguların açtığı yaraları taşımak,ara sıra birlikte ağlamaya ihtiyaç duymak çok normal değil midir?
Hayatımın zor olduğunu düşündüğüm zamanlarda aileme bakıyorum.Büyük kayıplar yaşadığımı,onların yerini asla dolduramayacağımı biliyorum ama yalnız olmadığım için uyandığım her yeni güne umutla başlayabiliyorum.Birbirimizi bu kadar sevdiğimiz için ne kadar şanslı olduğumu biliyor,onlar için her türlü fedakarlığı yapmaktan asla çekinmiyorum.Ailemi çok seviyorum ve onlar için yaşıtlarımın yaptığı birçok şeyden vazgeçmiş olmaktan pişmanlık duymuyorum.Bazen beni zor duruma sokacak yüksek bir fatura için kızabilirim,bazen her şeyle ilgilenmek zorunda olduğum için çok yorulabilirim.Bütün bunlar için kendimi suçlu hissettiğimde kardeşlerimin etrafımda pervane olup sevgi ve desteklerini sunarak yanımda durmaları ve ne olursa olsun her zaman birbirimize kenetleneceğimizi bilmek,hayatın her zorluğunu aşılabilir kılıyor.
Yalancı aşklar sokağı
Sayfa 258 - Mısra'dan... >3Kitabı okudu
KÜÇÜK EV
Hangi eve
Başımızı soktuysak..
Yer yerinden oynadı
Aşkımızdan.
Büyük aşklar
Eve sığmaz diye
Bir şair sözü vardır da,
Ondan.
Sayfa 41Kitabı okudu
İnanın bana, o zamanlar aşklar ömür boyu sürerdi. Bir kız, camdan el salladı mı, havalara uçardık. Bir gülücük, mahcup, kaçamak bir bakış, bir merhaba ... yavru kuşlar gibi heyecanlanırdık. En büyük hazine kalbimizdeydi. Nasıl utangaçtık; gönül verdiğimiz kişiyi incitmekten de, onun karşısında küçük düşmekten de ödümüz kopardı. Karşılıksız aşklar, ebediyen saklanan sırlara dönüşürdü. Uzaktan sevmek diye de bir şey vardı.
Sayfa 90Kitabı okuyor
