Sanırım her şey, planladığımız gibi gelişmese de, hayatlarımızda her şeyin iyi olacağına inanmamıza bağlı. Aynı zamanda, şu anda görebildiğimizin çok ötesinde ve çok daha büyük bir başarıya inanmakla ilgili. Arthur Shopenhauer aşağıdaki sözlerinde aşağı yukarı bunu anlatıyordu: "Her insan kendi görüş alanının sınırlarını, dünyanın sınırları olarak algılar." Bazıları öyle yapmaz. Onlara katılın.
Kendi hayat yolculuğumu düşündüm, çocukluğumda karşılaştığım zorlukları, o yolculuk boyunca nerelerde tökezlediğimi; peş peşe başarısız ilişkilerimi; ne kadar uğraşırsam uğraşayım bana, benim kimliğime uyacak bir işi bir türlü bulamamış oluşumu. Belki de hayatımın bütün bu kusurları gerçekten mükemmeldi; her şey tam gerektiği gibi açılıyordu belki önümde; belki benim bir türlü göremediğim daha büyük bir plan vardı. Belki insan olarak bütün kusurlarım, yalnızca gelişmem için fırsatlardı. Bu düşünceler beni rahatlattı, içime bir anda huzur dolmasına neden oldu.
Girit yine silâha sarıldı. «Tuh!» dedim, «lanet olsun şansıma be...
Şu Girit bir türlü bizi rahat bırakmayacak mı?»
Yumaklarla dulları bıraktım, bir tüfek aldım, öbür başıboşlarla birleştim ve
Girit yolunu tuttuk.
Zorba sustu. Şimdi kumlu, sakin bir kıyının önünden geçiyorduk,
dalgalar bu kıyının çevrelediği körfeze girip yayılıyor, ama
Vatan
— Sen hiç savaşa gittin mi, Zorba? O, büzülerek karşılık verdi:
— Ne bileyim ben? Hatırlamıyorum. Hangi savaşa?
— Vatan için yapılan savaş, demek istiyorum işte!
— Sana bırak o lâfları demedim mi ben?
Geçmiş saçmalar, unutulmuş saçmalardır!
— Bunlara saçma mı diyorsun, Zorba? Utanmıyor musun?
Vatan için böyle mi konuşursun sen?
Zorba
Can YayınlarıKitabı okudu
Nikos Kazancakis (18 Şubat 1883-1957)
"Şimdi sen bana gülüyorsun patron,
ama ben sana budalalıklarımı,
-ya da haydi düşüncelerimi
ya da zaaflarımı diyelim-
vallaha, bu üçü arasında ne fark var, bilmem; yazıyorum, işin yoksa gül sen.
Ben de, senin güldüğüne gülüyorum,
böylece de dünyada gülmenin sonu gelmiyor.
Her insanın kendi deliliği vardır;
bana da öyle geliyor ki, en büyük delilik,
bir deliliğe sahip olmamaktır."
Sayfa 305 - Can Yayınları MinikitapKitabı okudu
Zorba
'' İnsan canavardır!'' diye bağırdı ve sopasını şiddetle taşlara vurdu. '' Büyük canavar! Zatın bunu bilmiyor. Bütün işlerin yolunda gitmiş, ama bir de bana sor. Canavar, diyorum sana! Ona kötülük mü ettin? Senden çekinir ve titrer. İyilik mi yaptın? Gözlerini oyar... Aradaki uzaklığı koru patron! İnsanlara umut verme. Hepimizin eşit olduğumuzu, hepimizin eşit haklara sahip bulunduğumuzu söyleme; çünkü hemen senin hakkını çiğner, elinden ekmeğini kapar, açlıktan gebermeye bırakırlar seni. Ben senin iyiliğini isterim, aradaki uzaklığı koru patron!''
Sayfa 74