Bir travmadır çocuk kalmış kalpler için büyümek
Küçüktük...;
Mucizelere dil çıkaran, bir varmış bir yokmuşlarla büyütülmüş hayat dolu çocuklardık.
Elma şekerine, tavşan balona, pamuk helvaya havalara uçardık,
Saklambaç oynardık, ip atlardık, seksekle zıp zıp zıplardık.
Çocuk öldürmez tahta silahlarımız,
füzeden hızlı sapan taşlarımız, bomba sesinden korkmaz kağıt kuşlarımız vardı.
Düşünmezdik bu dünyanın kara yüzünü,
tüm kötülüklere inat içimiz dışımız bahardı.
Minicik yüreklerimize, kocaman dünyaya yetecek kadar sevgi sığardı.
Büyüdük...;
Ne sihirli güçlerimiz, ne çocuksu düşlerimiz, ne de yürekten gülüşlerimiz kaldı.
Nereden bilecektik, büyüyünce hayatın bizi sobeleyeceğini,
Su katılmamış acılarla canımızı yakacağını, büyüdükçe mutlu günleri elimizden alacağını.
-Gözleri buğulu, saçları yağmurlu kızım,
ne olur büyütme çocuk yanını...!-
Tek ödevin kendin olmaktır. Güçlü ol: yoksa, büyümek için hep başkalarını kullanmak zorunda kalırsın."
33 olduk :)
" Keşke biri bana büyümek isteyip istemediğimi sorsaydı. " demiş yazar. Çok doğru söylemiş. Büyümek bana çok tecrübe getirdi. Bazen sorularla çıktığım yolda, cevaplarını bulduğum da soruların değiştiğini gördüm. Öyle ya da böyle büyüyoruz. O sorun değil ama bence önemli olan öğrenmeye ve çocuk kalabilmeye devam edebilmek. Ben de o kafadayım. Kağıt üstünde büyüyorum ama o çocuk enerjisini elimden geldiğince kaybetmemeye çalışıyorum. Size de bunu öneriyorum. Küçükken keşke büyüseydik derken, şimdi tam tersini diyoruz. Çünkü o masumiyet ve doğallığı elimizden alındıklarında kaybettiğimizi ve tekrar da bulamayacağızı anladık. Bundan adımız gibi eminiz. Herkes kabul etsin ki büyümek hiç iyi bir fikir değil.
1k benim hayatıma farklı bir renk kattı. Yeni arkadaşlar, yeni bakış açıları,okuma grubu, aynı frekansta dostlar kattı. Özellikle o güzel dostlara sonsuz teşekkürler ediyorum. Koskaca 3 sene 1k da. 2 sene de okuma grubunda. Öğrenmeye, büyümeye, çocuk kalmaya devam.
Platon'a iki soru sormuşlar:
Birincisi ;"İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nedir"?
Platon tek tek sıralamış:
Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki sonrasında çocukluklarını özlerler.
Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler.
Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler.
Yarından endişe ederken bugünü unuturlar.
Dolayısıyla ne bugünü ne de yarını yaşarlar.
Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar,
Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler..
Sıra gelmiş ikinci soruya ; "Peki sen ne öneriyorsun"?
Bilge yine sıralamış;
Kimseye kendinizi "sevdirmeye" kalkmayın!
Yapılması gereken tek şey, sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır.
Önemli olan; hayatta en çok şeye sahip olmak değil, en az şeye ihtiyaç duymaktır.