Benden gidiyorsun sevgilim! Seni yüreğimde yaşatabilirim. Oysa ki şimdi durduramıyorum seni içimde, içimden azalışını hissediyorum yavaş yavaş. Var olduğun, her bir zerresinde seni sayıklayan bu yürekte yok oluyorsun. Elimden bir şey de gelmiyor. Unutmak istemesem de ayrılığı tüm hücrelerimde yaşatmak istesem de kaybediyorum seni içimden.”
“Bedenimi saran yokluğun olmasaydı, kolların varken yanağımı okşayan gözyaşlarım olmasaydı, nefesinin sıcaklığı varken, ellerim buz gibi kalmasaydı, ellerin varken seni seviyorum diye bağırdığım boş duvarlar olmasaydı, gözlerinin güzelliği varken aşkımı anlattığım cansız bir resim olmasaydı. Diyorum ya, ayrılık olmasaydı da sen hep olsaydın.”
“Kader mi böyle yollarımızı bir daha karşılaşmamak üzere ayıran. Belki de umuttur kapıları yüzümüze kapatan. Oysa aşk değil miydi bizi birbirimize derinden bağlayan? Bıraktım seni geçmişime. Ama bu demek değil ki seni unutacağım. Daima anımsayacağım seni, yüzümde kocaman bir tebessümle. Dünya küçük derler ya hani, belli mi olur belki kesişir yollarımız bir daha. Belki tekrar sarılabilirim sana ama şimdi veda.”B
Bazen neden gittiğine anlam veremezsin. Her şey yolundadır oysa, ama araya buz gibi bir "iyi geceler" sesi girer ve her şey en başa döner. Belki de her şey, sadece senin baktığın yerden yolunda görünüyordur. Ona göre yolunda giden hiçbir şey yoktur. Sırf sevdiğin için her şeyi tozpembe görürsün. Sırf sevdiğin için onun da seninle mutlu olduğunu zannedersin. Oysa o ne mutludur ne de mutsuz. Sen kendine göre planlar çizersin ve kader senin planlarına gülümseyerek eşlik eder...