Barış
@byPrometheus
Evolution Of Stardust
26 Şubat 2000
18 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
chatGPT yaman çıktı
Here's a poem inspired by Paul Verlaine's style:
Unnecessary Words
Oh, how the world is filled with needless words, Polluting our thoughts, obscuring what's true, Society has made them seem absurd, And yet they cling, like stains of mildew.
"Success" and "wealth" and "power" we extol, As if they were the keys to happiness, But in their shadow, we lose our soul, And drown in an endless sea of emptiness.
The value we place on material things, Has poisoned our hearts and clouded our sight, We've forgotten the joy that true love brings, And the beauty of a starry night.
Oh, let us cast aside these empty words, And seek the things that truly bring us joy, For in the end, what really matters, Are the moments we cherish, the people we enjoy.
Yapay Zekadan Dune Şiiri
write a poem from Frenk Herbert books
In the stillness of the night
On the desolate planet of Arrakis
The sandworms rise and writhe
To the sound of the spice melange
In the wastelands of Dune
Yaşar Kemal ve eşi Mathilda
Yaşar Kemal ilk eşi için “Tilda benim arkadaşımdı, dostumdu. Kardeşim, kardeşten de öte bir şeyimdi. Edebiyat konuşurduk, siyaset, felsefe… Biz 50 yılı böyle geçirdik, konuşarak...” derdi.
Okur Takip Önerileri
Yalan doğru söyler ve ''Bugün hava çok güzel'' der.
Gerçek ona bakar ve gözlerini gökyüzüne kaldırır. Gün gerçekten çok güzeldir, doğru söylemesine şaşırmıştır. Bir kuyunun önüne gelene kadar birlikte zaman geçirirler. Yalan hep doğruyu söylemektedir.
Yalan;
"Su çok güzel, birlikte banyo yapalım!" der.
Gerçek, bir kez daha şüpheci bir şekilde suya dokunur, su gerçekten de çok güzeldir.
Ona inanıp soyunur ve yüzmeye başlarlar.
Yalan bir anda sudan çıkar, gerçeğin kıyafetlerini giyerek kaçıp kayıplara karışır.
Kızgın gerçek, kuyudan çıkar yalanı bulmak ve kıyafetlerini geri almak için her yere gider.
Dünyada çıplak gerçeği görenler onu hor görmekte, öfkeyle ve ayıplamayla bakmaktadırlar.
Zavallı gerçek kuyuya geri döner ve sonsuza dek ortadan kaybolur.
O zamandan beri yalan, dünyanın her yerinde gerçek gibi giyinmiş ve içimizde yaşamaktadır. Dünya ise hiçbir şekilde çıplak gerçeği görmek istememektedir.
Gérôme, Gerçeği bir kuyunun içine, dibine atılmış veya kuyudan çıkan çıplak bir kadın olarak kişileştiren en az dört resim yaptı. Görüntüler, filozof Demokritos'un bir aforizmasından esinlenmiştir: "Gerçeğe dair hiçbir şey bilmiyoruz, çünkü gerçek bir kuyudadır."