Selamm . Bol spoili ve biraz sövmeli yorum yapmaya geldim.
Kitap çok akıcı . Acaba ne olacak , kavuşacaklar mı diye şıp diye bitirebileceğimi düşündürdü bana başta .
Okurken cidden sinirlendiğim yerler oldu . Ali mesela ; Ece 'nin çevresinde erkek olsa sinir harpleri yaşar ama iş kendisine gelince sırf kendine Ece 'den vazgeçtiğini ispatlamak için (vazgeçmek için sebep ararken) farklı insanlarla takılıyor. Bir onda bir bunda gibi gibi . İnsanlar sanki onun deneme tahtası pehhh.
Bence Ece çok taviz verdi. Sevmesi , taviz vermesini gerektirmiyordu.
Bilmiyorum ya Ali manevi abisi için Ece'yi çok arka plana atmış gibi geldi bana . Sanki herşey de en son o olmalı gibi ... Düşündüğü için yaptığını söylese de düşünmek bu değil bence . Cesurca ilk başta söylemeliydi . Cidden korku onu ele geçirmiş ilk zamanlarda..
Ece'nin annesine ayrı gıcık oldum . Bir insan evlenmek zorunda değil ki . Kızını zorlaması, onu düşünmediğini düşündürüyor bana . Gözlerine bakıp yine anlardı , anne o sonuçta .. Sevmedim işte .
Ümit 'i çok sevmiş sayılmam ama son sahnesinde üzüldüm.
Kısacası bunca şeylere karşı beni kitaba bağlayan şey de vardı ama ne o bende bilmiyorum jshsk
