Şimdiki hayatımız içinde pek sıkça duyduğumuz "vaktim yok!" sözünü, ben "vaktimin bereketi yok" şeklinde değerlendiriyorum. Okumaya, düşünmeye, vefaya, fedakarlığa, yardımlaşmaya, görüşmeye vaktimiz yok. Çünkü vakitlerimiz gaflet ipoteklerinin tasallutu altında. Mutlu olmaya vaktimiz yok; yani, yaşamaya vaktimiz yok!