Sevmek
İnsan, hakkında kafa yormadığı, kaygılanmadığı, çözümlemeye çalışmadığı birini niye sevsin, ona niye değer versin?
Sevmek bir anlamda sende olmayana ulaşmak, bunun için çabalamak değil midir? Senden farklı olmayan birine niye ulaşmaya çalışasın ki?
Bir çocuğu geliştirip özgür bir birey olması için çabalamak yerine kalıplayıp emir kulu yapmaya çalışmışız. İşte bu yüzden farkında olmadan çocuklarımızın canını yakıyoruz ve yakmaya da devam ediyoruz
Sayfa 55Kitabı okudu
_Herkes, kendinden kaçar. Lucretius
_Ama eğer kaçmazsa, neye yarar? Kendi kendinin yoldaşı olarak kendini zorlar. Böylece zahmet çektiğimiz zaafın, kendimize ait olduğunu bilmemiz gerekir. Hiçbir şeye katlanamayan bizler, her şeye katlanmaya yöneldiğimiz zaman zayıflarız. Bu, bazılarını ölüme sürüklemiştir. Yaşam ve dünyanın kendisi iğrençlik dolu
Çabalamak ve direnerek mücadele etmek,insan doğasının en temel ihtiyacıdır.Rahat keyif anlarıyla bütünüyle yetinecek bir hareketsizlik, insan için pek mümkün değildir. Engelleri aşmak,insan varoluşunun en büyük zevkidir.
Sayfa 42Kitabı okudu
Acaba sırf dünya için mi yaratılmışsın ki, bütün vaktini ona sarf ediyorsun! Asli vazifen hayvan gibi çabalamak değil; belki hakikî bir insan gibi, hakikî bir hayat-ı daime için sa’y etmektir.
Sayfa 477 - Bilge yayınlarıKitabı okudu
Çok şey kaybediyoruz yaşarken. Belki de yaşamak kaybetmektir.Kendimiz olmak için çabalamak yetmezmiş gibi başka insanların varlığına da bağımlıyız.
Kaybettiğimiz insanlar ardından tuttuğumuz yaslar kadar yaşlıyız. Ve bu yaslar her adımda bizi takip ediyor.
Ama umudunuzu yitirmeyin. Belki bir gün uçarız.
Can-çekişme (agony), mücadele (agon) kelimesinden türer mücadele, çabalamak demektir.
Can çekişme, çabalamak demektir. Savaşarak ölürler.
Bütün bu savaş boşunadır: kazanamayacaklardır, ama yine de denemeye devam ederler. Milyonlarca insan denedi ve başarısız oldu; halen o kadar aptalız ki aynı şeyi denemeye devam ediyoruz.
Bu ilginç ve paradoksal bir fenomendir: Varoluşa teslim olduğunda, zaferi kazanan olursun.
Aptalca davranma, eski taktikleri, zihninin eski kalıplarını izlemeye devam etme. Var olmanın yeni yollarını öğren.
Öğrenilecek en büyük şey, hiçbir şeye tutunmamaktır: aşkına, neşene, bedenine veya sağlığına. Her şeyden keyif al - sağlığından, bedeninden, aşkından, kadınından veya erkeğinden - ama tutunma.
Ellerini açık tut; yumruk olma. Bir yumruk haline gelirsen, rüzgârlara, yağmurlara, güneşe, aya ve varoluşun kendisine kapanırsın - bu, yaşamanın en çirkin yoludur.
Bu, senin etrafında mezar yaratıyor. Öyle olduğunda, varoluşun penceresizdir. Kendini boğuyorsun çünkü kendin için güvenlik ve koruma yarattığını sanıyorsun.
Sayfa 181 - Butik YayıneviKitabı okudu
"Aşk, miskinlikten ölür, beden tembelleşir, arzu için çabalamak yerine dinginliği tercih eder."
Her ne yaptıysam er ya da geç unutulacak ve ben artık var olmayacağım. Öyleyse, bu kadar çabalamak niye? İnsan nasıl bunu göremeyip yaşamına devam eder ki? İşte şaşırtıcı olan budur!
Sayfa 30Kitabı okudu
Iyiliği ve güzelliği beklemek ne kadar hakkımız ise iyiliğin ve güzelliğin yayılması için çabalamak da o kadar görevimizdir.
Sayfa 58Kitabı okudu
