Marx'ın cımbızla çekilen sözünün öncesi.
Dinî bunalım, gerçek bir bunalımın (sıkıntının) sembolü ve ona karşı bir protestodur. Din, sosyal baskı altındaki zavallı yaratığın rahatça bir nefes alışı, ruhsuz bir dünyanın ruhudur. O, insanları uyuşturan bir afyondur.
Sayfa 120
Bağımsız insan sadece, yaşamın temel gereksemelerinden bağımsız olmakla yetinmez, bir şeyler yapma özgürlüğünü de ister. Marx’a göre, özgürlük ve bağımsızlık, liberal anlamda bir siyasal veya ekonomik özgürlük değil, fakat insanın olumlu yönde kendisini (bireyselliğini) gerçekleştirmesidir.
Sayfa 70
§
"Marx'ın gerçek silahının altında yatan varsayım Freud'unkine benzer.
'İnsanoglu hayaller dünyasında yaşar.'
Çünkü hayaller, hayatın sefaletini dayanılır hale getirmektedir."
§
Sesli kitapKitabı okuyor
(...) din, kendini merkeze koymıyan insanın çevresinde dönen hayali bir güneştir."
Sayfa 121 - Özgür İnsan Yayınları
Sadist (eziyet etmekten hoşlanma) eğilimli olduğu için çocuklarını döven veya onlara kötü davranan bir baba daha başka bir örnek olarak incelenebilir. Böyle bir baba, genellikle, çocuklarına erdemli olmayı öğretmenin ve onları kötülükten, korumanın en iyi yolunun bu olduğuna inandığı için, çocuklarını cezalandırdığını söyler. Aslında baba, sadist doyumunun farkında olmadığı halde, çocuklarını eğitmenin tek doğru yolunun bu olduğu ve, bir baba olarak, sadece görevini yaptığı inancındadır.
Sayfa 97 - Freud'tan alıntı
Herkeste insanlığın sesinden bir nefes vardı. Her insan, bu sesi duyabilir ve anlıyabilirdi.
Sayfa 29