“Bilmediğim bir şey sarıyor beni. İçimden başka bir insan çıkıyor. Bana yayılıyor.”
Cahit Zarifoğlu
Burası dünya,
Ne çok kıymetlendirdik,
Oysa bir tarlaydı,
Ekip biçip gidecektik...
Cahit Zarifoğlu
Sayfa 43Kitabı okuyor
Sen yoksan mekan yok zaman belli değil.
Dağ ağaçsız ve yalnızca
Gökle alıp veriyordu
Adam küçük bir kaya düzlüğünde
Toprakta mağra içinde mağra kapısında
Kaynak başında kuru yamaçta
Dururdu
Eğilip alnını
Yaydıkça yere iki elinin arasına
Göksü çatırdıyarak eğilir
Parçalanarak doğruldukça
Dağ cezbelenir
En yüksek zirvesini kayalı alnını
Yamaçlar yamaçlara yayılan yüzünü
Adam eğilip koydukça yüzünü toprağa
Eğilip koyacak yer arardı
Sayfa 31Kitabı okuyacak
"Uçmayı öğrenmeden göçmeye mecbur kalmış bir kuş gibi kalbimiz."
Cahit Zarifoğlu
"Namazda iken, namazda olun."
"Nasıl olmuşsa bilmiyorum,
vurmuşlar bize, biz vurmamışız..."
"Ayrılıklar da sevdaya dahil diyor" Atilla ilhan ve cevap veriyor 'Cahit Zarifoğlu: "Oturup konuşsaydık gecerdi belki her şey. Başını alıp gitmek sevdaya dahil değil."
Yalnızlık ne bilir misiniz siz? Ama korkunç, kişinin kendi kendine bile söyleyemediği, yalnızlık
Cahit Zarifoğlu
Yıxılmaq binaya məxsus birşey deyil ki, Züleyxa. Bir insanın bir cümlə ilə yıxıldığını gördüm mən.
bir hüzünle korur parçalanıp giden özümüzü
...
dağlara gitsen kurda kuşa ayrılsan
Çiçeklere böceklere baksa başın
diye anlattım hüznüdür diye yazdım
genç kalbimin yalanları ne acılar duydum
ve düşünmeye başladım hüznü bu
Çağdaşlarımın öldürdüğü kelimeyi
Evvelini
Kalbimdeki yerini evlerini
Hamdolsun evrendeki dehşetten korkulardan
Koruyana ki
Çekip dizimizi karnımıza
Toprağın geldiğimiz noktasına eğilerek yumuşaklıkla eserimizin içine bakarak
Cennet hediyen cehennem benim eserim hamdolsun hamdolsun dünyadaki dehşetten
Koruyana ki bize gizli kendisine açık nedeni
Bir hüzünle korur parçalanıp giden özümüzü...
Sayfa 75
Çünkü gece zamanın katranıdır
Gelip geçecek gibi değil omurgamdaki didişme
Sayfa 88
