Ve ellerin uçuşan yapraklar gibi
Birden
Nasıl yalnız olduğumuzu anladım
Kimseler yoktu ikimizden başka birbirine bakan
O gün gezdim seni ellerimle
Söyledin: Geniş vuruyor yüreğin
Yedi adam
biri bir gün bir aşk gördü
gereğini belledi
ölüm girse koynuna
Ayırmaz aşkı yanından
Yine de biri çıkıp nasılsın dese alışkanlıkla iyiyim diyeceğim. Kederli olduğum da söylenemez zaten. Buna sebep de yok çünkü. Ne taze bir ölüye sahibim, ne felaket geçirenlerim var. Dedim ya oturuyorum öylece. İyi ki kalbimi tanıyanlar yok.
“
Umudumuz acımızdan daha büyük olmalı”
...Zahmetsiz ve hiç kimseye değil gibi konuşan ağızlardan ne bilge sözler dinledik.
Sayfa 14 - BeyanKitabı okuyor