Dünyayı görüp tanıdıkça memnuniyetsizliğim artıyor, insan karakterinin ne kadar tutarsızlıklarla dolu olduğunu; faziletli veya akıllı gibi görünenlere bile nasıl hiç güven olmadığını gün geçtikçe daha iyi anlıyorum.
‘Hiçbir zaman içinde bulunamayacağımız fotoğraflar, asla önünde duramayacağımız binalar, adım atma ihtimalimizin dahi olmadığı merdivenler. Binemeyeceğimiz trenler, alamayacağımız biletler, gidemeyeceğimiz şehirler. Sokakta yürürken karşılaşma ihtimalimizin olmadığı insanlar, asla duyamayacağımız cümleler, gelmeyecek günler, geçmeyecek yıllar...’
Sayfa 62
Reader Follow Recommendations
Oysa kara görünmüştü... Çok uzakta değildi. Sanki kulaç atsam oradaydım, kıyıda. Sanki tamamdı her şey, güneş tepede, rüzgar bizden yana... Ama fırtına beklemez körfeze girmeni. Olsun. Kaç kez ulaştı bu yorgun gemi o kıyıya. Yelkeni yırtık olsa da kaptanı bırakmaz dümeni...
Sayfa 159Kitabı okudu
