*2. Dünya Savaşı sırasında Albert Camus'un yazdığı mektup
Gün doğarken öldürülen yüzbinlerce insan, zindanların korkunç duvarları, toprağı duman duman bir Avrupa, milyonlarca ceset, hepsi aynı Avrupa'nın çocukları, bütün bunlarla ne kazandık?
Sayfa 131 - Say Yayınları - 1989 BaskısıKitabı okuyor
*2. Dünya Savaşı sırasında Albert Camus'un yazdığı mektup
Beş yıldır, akşamın serinliğinde kuş seslerini tadamaz olduk. Umudumuzu yitirmek zorunda kaldık. Dünyadan kopmuştuk, çünkü, dünyanın her anına sürülerle ölüm görüntüleri doldu. Beş yıldır, yeryüzünde, ecel teri dökmeyen sabah, zindansız akşam, kana bulanmamış öğle geçirmedik.
Sayfa 128 - Say Yayınları - 1989 BaskısıKitabı okuyor
*2. Dünya Savaşı sırasında Albert Camus'un yazdığı mektup
Size her şeyden, ışıktan, ateşten, yiyecekten yoksun ama yok olmamış bir kentten yazıyorum.
Sayfa 125 - Say Yayınları - 1989 BaskısıKitabı okuyor
Fransız Albert Camus'un, Alman arkadaşına yazdığı mektup (1944)
Bir gün demiştiniz ki bana: "Faust yenmeye kalktı mı, Don Quichotte duramaz önünde." Ben de demiştim ki size: "Ne Faust, ne de Don Quichotte birbirini yenmek için yaratılmamışlardır ve sanat dünyaya kötülük etmek için icat edilmemiştir."
Sayfa 121 - Say Yayınları - 1989 BaskısıKitabı okuyor
Bana öyle geliyordu ki, hiç öğrenmemiş olduğum, ama yine de çok iyi bildiğim bir şeyi, yani yaşamayı unutuyordum.
Albert Camus 'Geleceğe yönelik gerçek cömertlik şuan mevcut olan her şeyden vazgeçmeyi içerir.'
Sayfa 35Kitabı okuyor
İnsanlar gösterdiğiniz nedenlere, içtenliğinize ve acılarınızın ağırlığına ancak öldüğünüzde inanırlar.
Çoğu zaman kendimize benzeyen ve zayıf yanımızı paylaşan kimselere açarız içimizi. Demek ki kendimizi düzeltmeyi ya da iyileştirmeyi istemeyiz.
Ama mutlu olmak için başkalarıyla fazla ilgilenmemek gerekir.
Hakikat, ışık gibi kör eder. Yalansa, tersine, her nesnenin değerini artıran güzel bir alacakaranlıktır.