Kitaplar sığınaktır aslında... Bazen hiç sahip olmadığın, büyük ihtimal hiç olamayacağın bir dosta sığınmak gibi. Hep anlar seni, kendini anlatmaya çalışır. Güldürür kimi zaman.. Kimi zaman hüngür hüngür ağlatır... Sarıp sarmalar, hep mutlu etmeye, mutlu sonla bitmeye çalışır... Ama olur ya bazen hayat gibi bazı şeylere gücü yetmez üzülse de mutsuz sona sürükler seni... Bunun yanı sıra hiç tüketmez umudunu yeni yeni hikayeler çıkarır karşına... Aşkı anlatır bazen, imkansızını, karşılıksızını, karşılıklısını... ama bir türlü kavuşamayanlarını...
Bazen alır götürür 700 sene ötesine. Serer gözlerinin önüne tüm yaşanmışlıkları.Tanımadığın insanları hayatının kahramanı, yeri gelir can düşmanın eder. Kitap böyledir işte... Onda hikaye hiç tükenmez. Habire anlatır habire konuşur seninle. Geveze bir arkadaş gibi.. Ama sevimlisinden... Ama güvenlisinden.
Kimi zaman kaçıştır kitap... Kimsenin olmadığı adaya değil ıssız ormanlara değil... Kalabalıklara...
Kitap başlangıçta (İlk 70 sayfa) Grinin Elli Tonu adlı romanı anımsattı. Çok ünlü,ulaşılması zor ve zengin olan Can Manay' la röportaj yapmaya hazırlanan bayan gazeteci . Hastalık veya sakatlık sebebiyle yerine geçen yardımcı veya samimi arkadaş.
Anlatımı akıcı, konusu güzel,
Deniz, Özge ve Bilge sevdiğim karakterler.
FiAkilah Azra Kohen · Destek Yayınları · 201419.2k okunma
odun kırıcıydı adı ilyastı
yanaştım yanına yüzünü astı
işin nedir dedim bir küfür bastı
arkasından baltasını biledi
bana bak arkadaş dedim: dedi ne
dedim sen bir vatandaşsın, dedi he
dedim kanunun var, dedi çekil be
Var miydi aska ugruna can veren
Yoksa hikaye miydi bize anlatilan o asklar
Bilmem ki nedir sirri bu askin?
Illa olmeli mi ugruna insan
Sevse yetmez mi yani?
Ugruna can verecek kadar sevse ama can vermese olmaz miydi?
Illa olmemeli bence insan ask ugruna
Aksine yasamali herseye ragmen daha cok sevmeli ki
Devam etsin bize anlatilan hikayeler
Bitmesin hic olmesin kimse mutlu olsunlar mesela
Dogru ya ugruna olmeden kimse inanmaz ki aska
Kirletmisler o masum asklari da
Bosver arkadas!
Sevme yalan dunyanin yalan insanlarini
Ac ellerini yaradana sukret varligina
Sevme arkadas sevme!
Degmez yalan dunyanin yalan insanina
HASAN EGÜZ(AĞLAYAN PALYAÇO)
Arkadaşlar kuzenim şiir yazıyor ve ilerde ilerletmek istiyor kendini ben de sizden yorum bekliyorum sizce nasıl ?
Bir dönem gurbette o "Sevgililer Günü" yanlızlığını bizzat tecrübe ettim.
Okyanusun ortasında susuzluk çekmek gibi bir şeydi.
Parka tahterevallisinin karşı kefesini dolduracak arkadaş bekleyen bir çocuk hüznü...
Öksüzlere özgü bir "Anneler Günü"...
YALNIZLIK
Ve ben yine yalnızlığımla arkadaş... Duyguları ne kadar da ne kadarda değişken. Yusuf adeta bir kuş misali kanatları iyileşip de uçacak hale gelince tepeme pisledi. Oysaki; önceleri bana muhtaç olduğu için, yalnız olduğu için zoruma giden, hoş olmayan davranışlardan uzak duruyordu.
Ama şimdi öyle mi? Ne yazık ki öyle değil. Bütün bu
kimi kız çocukları var el bebek gül bebek büyütülüyor.Hayat beğenmeyen , kimi kız çocukları var babası 1 liralık toka aldığın da kıyamayıp o tokayı takmayan.
Kimi anneler var kız çocuklarının arkadaşlarıyla tanışmak için can atan .
Kimi anneler var kız çocuklarını arkadaşlarının yanında saclarını çekip tokat atan.
Kimi babalar var kız çocuklarına arkadaş olan .
Kimi babalar var kız çocuklarına hapis hayatı yaşatan.
Kimi kardeşler var hep destek olan.
Kimi kardeşler var kıskançlık yapıp kardeşinin hayatını çalan.
Herkes ister mükemmel bir hayatı , fakat kimse başaramaz zaten hayatında özelliği bu işte mükemmel olmayıp bize kendini sevdirmek.
LOJMAN
Lojmanda oturmak ayrı bir yaşam tarzı. Herkesin kocasının aynı işi yaptığı bir aileler topluluğu bu. Çalışmayan kadınlar için standart bir hayat: Sabah aynı saatte, hatta aynı dakikada evinden çıkan üniformalı kocalar, pencereden kocalarının servis araçlarına binişini seyreden kadınlar, öğleye kadar ev işleri, öğleden sonra kadın