Can lâlin eyler arzû, yâr içmek ister kânımı
Yâ rab ne vâdidir bu kim, can teşne cânan teşnedir
Can (gönül) dudağını arzular, sevgili ise içmek ister kanımı,
Rabbim ne vadidir bu ki Can susamış, canan da susamıştır.
Beni cândan usandırdı, cefâdan yâr usanmaz mı?
Felekler yandı âhımdan, murâdım şem’i yanmaz mı?
Kamu bîmârına cânân, devâ-yi derd ider ihsân
Niçin kılmaz bana dermân, beni bîmâr sanmaz mı?
Gamım pinhân dutardım, ben dediler yâre kıl rûşen
Desem ol bî-vefâ bilmem inanır mı inanmaz mı?
Şeb-i hicrân yanar cânım, döker kan çeşm-i giryânım
Uyarır halkı efgânım, kara bahtım uyanmaz mı?
Gül-i ruhsârına karşu, gözümden kanlu akar su
Habîbüm fasl-ı güldür bu, akarsular bulanmaz mı?
Değildim ben sana mâil, sen ettin aklımı zâil
Mana ta’n eyleyen gâfil, seni görgeç utanmaz mı?
Fuzûlî rind-i şeydâdır, hemîşe halka rüsvâdır
Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı?
Fuzuli
YAZGIDA VARSA CÂNÂ , YOKSA KULLÎ A’MA.
Bugün oturdum biraz 😎İslam ilimi ,biraz 📕edebi bazı yerlerde 🗡Osmanlıca lügât’larını sözlüklerini inceledim aklıma bu güzel cümle geldi ve sizinle paylaşmak istedim.
1) 🪬 Yazgı ; Halk ağzında kader, alın yazı olarak biliniyor. Ayrıca ablamın ismi hatta bu ismi koyduğunda doktor ağır bu isim göbek adı olarak Nurcan koyalım demiş ve